در طی سالهای اخیر، سفرهای هوایی تغییرات زیادی به خود دیدهاند و هرروز نسبت به روز قبل، پیشرفتهتر و راحتتر میشوند. مزایای دیگری را نیز میتوان برای سفر هوایی نظیر سرعت و امنیت بالا در نظر گرفت، با این حال هنوز هم مواردی وجود دارد که نسبت به قبل تغییری نکرده و مسافران را محدود کردهاند؛ برای مثال، هنوز نمیتوان تماس تلفنی در هواپیما انجام داد. اگر برای شما نیز این سوال وجود دارد که چرا چنین امری هنوز امکانپذیر نیست، پس در ادامه با گوشی پلازامگ همراه باشید.
اول از هر چیزی، بپردازیم به دلیل ممنوع شدن تماس تلفنی در حین سفر هوایی. از زمانی که تلفنهای همراه در سال 1991 اختراع شدند، قانون منع استفاده از آنها در سفر هوایی وجود داشت. دلیل آن نیز اینطور مطرح شد که امواج تلفن همراه ممکن است که با امواج رادیویی برای ارتباط هواپیما با برجهای مراقبت روی زمین تداخل ایجاد کند. اما اکنون با پیشرفت تکنولوژی، آیا این امر، تنها دلیلی است که نمیتوان حین سفر هوایی از تماس تلفنی استفاده کرد؟
بیشتر بخوانید
تلفنهای همراه، مانیتورهای هواپیما را دچار اختلال میکنند
شاید با خود بگویید که وصل شدن یک تلفن همراه به وای فای یا برقراری تماس تلفنی، تاثیری روی مانیتورهای هواپیما داشته باشد. ولی این مورد را در نظر بگیرید که شما در هواپیما تنها نیستید؛ ممکن است صدها نفر در هواپیما باشند و تاثیر امواج وای فای و تلفنی گوشی همراه در این حالت چندین برابر شدیدتر است.
جالب است که بدانید صفحههای نمایش و مانیتورهای حاضر در کابین خلبان، به شدت حساس بوده و ممکن است مختل شوند. این اختلال میتواند توسط تاثیر صدها گوشی همراه که در تلاش هستند به وای فای وصل شوند یا تماس برقرار کنند، ایجاد شود.
مشکلات آنتندهی
اگر حتی تداخل در داستگاههای هواپیما را نیز در نظر نگیریم، تا به حال به ارتفاعی که هواپیما در آن حرکت میکند فکر کردهاید؟ به طور معمول هواپیما در ارتفاع 30 هزار تا 42 هزار پایی حرکت میکند و در این ارتفاع دکل آنتندهی برای گوشیهای همراه یافت نمیشود! حتی تصور کنیم که گوشی همراه شما بتواند به یک دکل آنتندهی برروی زمین متصل شود. هواپیما با حداقل سرعت 500 مایل بر ساعت حرکت میکند؛ یعنی تلفن همراه باید مدام از یک دکل به دکلی دیگر وصل شود تا بتواند آنتندهی پایدار داشته باشد که امکانپذیر نیست.
یک نکتهی دیگر نیز وجود دارد. هرچه فاصله از دکل آنتندهی بیشتر باشد، تلفن همراه باید سیگنالهای خود را قویتر کند تا بتواند آنتن پایدار داشته باشد. وقتی در چنین ارتفاعی پرواز میکند، تلفن شما با حداکثر قدرت خودش برای دریافت آنتن تلاش میکند و امواج تولید شده بر اثر این امر، احتمال ایجاد تداخل در ارتباطات هواپیما را دارد.
ایجاد حواسپرتی
یکی از بزرگترین دلایل تصادف با ماشین، استفاده از تلفن همراه حین رانندگی است. شکی نیست زمانی که مشغول تلفن همراه شوید، دیگر چندان توجهی به اطراف ندارید و ممکن است که از اتفاقات مهمی جا بمانید. با این که استفاده از هواپیما به عنوان یکی از امنترین روشهای مسافرت برای مسافتهای طولانی است، ولی باید نکات ایمنی خاصی نیز در آن رعایت شود.
در مواقع خاص، حواس سرنشینان باید کاملا به پیشخدمت پرواز باشد تا نکات ایمنی یا ضروری را رعایت کنند. در حین تیکآف یا فرود، سرنشینان باید به موقع کمربندهای خود را ببندند. اگر قرار باشد که حواس هر سرنشین به واسطهی تلفن همراهش پرت شود و متوجه اعلامهای خلبان یا پیشخدمت پرواز نشود، ممکن است که آسیبهای جبرانناپذیری به وجود بیاید.
ایجاد مزاحمت برای دیگران
یک سفر هوایی را در نظر بگیرید. شما و صدها نفر دیگر در یک محیط بسته، در کنار هم و با فاصلهی کم قرار گرفتهاید. صدای موتور هواپیما مداوما در پسزمینه وجود دارد و حتی میتواند به تنهایی اعصاب خردکن باشد. اکنون به این وضعیت، صدای همین صدهانفر را نیز اضافه کنید که هر یک در حال صحبت با تلفن همراه خود هستند! یک نفر در حال دعوا با همسرش است، دیگری با صدای بلند با برادرش در آن سوی دنیا صحبت میکند و صدای همدیگر را با تاخیر دارند و … سفر با هواپیما در این حالت واقعا قابل تحمل نیست.
در نتیجه باید قبول کرد که برای ایجاد و حفظ آرامش مسافران، ممنوعیت استفاده از تلفن همراه برای برقراری تماس، امری منطقی و معقول است.
آیا تماس تلفنی در هواپیما آزاد خواهد شد؟
با توجه به دلایلی که آوردیم، به نظر نمیرسد که بتوان امیدی به از بین رفتن این محدودیت داشت. با این حال، پروژهها و ایدههای متنوعی وجود دارند که قصد دارند در هواپیماها وسایلی نصب شود تا بتواند به راحتی سیگنالهای تلفن همراه را مخابره کند تا تماسهای تلفنی امکانپذیر شوند.
همچنین، سازمان امنیت پرواز اروپا (EASA) نیز کمی از موضع خود عقب کشیده و به مسافران اجازه داده که بدون روشن کردن حالت هواپیما در گوشی، بتوانند از وای فای استفاده کنند، ولی همچنان شدیدا مخالف تماس تلفنی در هواپیما است.