بررسی گلکسی A42 5G سامسونگ

مقدمه

یکی از عجیب‌ترین گوشی‌هایی که در اواخر سال ۲۰۲۰ میلادی رونمایی شد، Samsung Galaxy A42 5G بود. این گوشی، در ابتدا قرار بود به عنوان ارزان قیمت‌ترین گوشی 5G بازار رونمایی و عرضه شود. اما خیلی زود، این لقب را از دست داد و آن را به رقبای چینی خودش بخشید. جالب است که ما از مدت‌ها قبل از معرفی و رونمایی Galaxy A42 5G از مشخصات آن آگاهی داشتیم و می‌دانستیم که دقیقا دارای چه مشخصاتی خواهد بود. سرانجام، روز موعود فرا رسید و سامسونگ از این گوشی پرده برداری کرد؛ همه چیز دقیقا طبق انتظاراتی بود که از آن داشتیم.

اما هیچ یک از این افشاگری‌های زودهنگام از مشخصات و ویژگی‌های این گوشی باعث نشد که برای دیدن آن هیجان نداشته باشیم. مشخصاتی که فاش شده بود، به قدری برای یک گوشی میان رده هیجان انگیز بودند که هر لحظه انتظار ملاقات با آن را می‌کشیدیم. بله، Samsung Galaxy A42 5G یک گوشی عجیب است، اما به معنی خوب آن. اگرچه وجود قابلیت‌های بسیار مدرنی از قبیل پشتیبانی از شبکه 5G این گوشی را بسیار متمایز و شاخص کرده است، اما از برخی زاویه‌ها هم شباهت‌های زیادی با نسل قبلی خود یعنی Galaxy A41 دارد. به عنوان مثال، ستاپ دوربین‌های هر دوی آن‌ها کاملا با یکدیگر یکسان و تنها تفاوتی که ایجاد شده، این است که در A42 یک سنسور ۵ مگاپیکسلی نیز اضافه شده که به عنوان دوربین ماکرو عمل می‌کند.

به هر حال، Samsung Galaxy A42 5G با هر ویژگی مثبت و منفی که دارد، اکنون در اختیار ما قرار گرفته تا آن را بررسی کنیم. ما در این مطلب قصد داریم نگاهی دقیق‌تر به دستگاهی داشته باشیم که قرار بود ارزان‌ترین گوشی 5G بازار باشد. اما چه اتفاقی رخ داد که از این مسیر خارج شد و به یکی از عجیب‌ترین گوشی‌هایی که در چند وقت اخیر عرضه شده، تبدیل شد؟ اشتباهات سامسونگ در بازاریابی و معرفی این گوشی به مردم چقدر روی این مسائل تاثیر گذار بود؟ آیا هنوز هم شانسی برای این گوشی مانده تا اشتباهات سازنده خود را جبران کند؟ برای یافتن پاسخ این سوالات لطفا تا انتهای این مطلب با مجله گوشی پلازا در بررسی Galaxy A42 همراه بمانید.

طراحی

سامسونگ همیشه در طراحی و ساخت گوشی‌های سری Galaxy A خود ثابت کرده که به دنبال استفاده از آخرین و مدرن‌ترین المان‌های طراحی روز در گوشی‌های هوشمند بوده است و اگرچه همه‌ی آن‌ها تا به حال از جنس پلاستیک ساخته شده‌اند، اما حداقل برخی دیگر از ویژگی‌های بصری آن‌ها مانند دوربین سلفی، به زبان‌های طراحی مدرن در زمان عرضه خود پیاده سازی و اجرا شده بودند. این چیزی است که در طراحی A42 وجود ندارد. ما شاهد وجود یک ناچ قطره‌ای در بالای نمایشگر این گوشی هستیم که حتی خود سامسونگ هم مدت‌ها است دیگر از آن استفاده نمی‌کند و به پیاده سازی حفره پانچ هول روی آورده است. در واقع، امروزه فقط گوشی‌های پایین رده که دارای مشخصات ضعیفی هستند، از این زبان طراحی استفاده می‌کنند.

همانطور که در ابتدای این مطلب نیز اشاره کردیم، Galaxy A42 یک گوشی عجیب است. عجیب بودن این گوشی فقط با یک نگاه ساده به پنل پشتی بدنه آن هم قابل احساس است. جایی که مشخص است سامسونگ به دنبال پیاده سازی یک الگوی رنگامیزی منحصر به فرد و خاص بوده، ولی نمی‌دانست که چطور باید این کار را انجام دهد تا هم اصالت این گوشی و پایبندی آن به سری Galaxy A قابل دیدن باشد و هم A42 المان‌های منحصر به فرد خودش را در طراحی داشته باشد. به هر حال، سامسونگ به هر نحوی که بود، این ایده را عملی کرد. اما نتیجه آن، بسیار شوکه کننده و عجیب از آب درآمده است.

ما هیچ گوشی دیگری سراغ نداریم که مانند Galaxy A42 دارای چنین الگوی طراحی عجیبی در پنل پشتی بدنه خود باشد. سامسونگ اسم این الگوی رنگامیزی عجیب را Prism Dot Black/White/Gray گذاشته است. البته، این زبان طراحی ممکن است به سلیقه برخی از کاربران خوش بیاید و آن را دوست داشته باشند که یک امر کاملا سلیقه‌ای است. ظاهرا سامسونگ در تلاش بوده تا این خلاقیت (!) را تا جای ممکن پررنگ و برجسته نشان دهد و به همین علت هیچ المان طراحی دیگری به غیر از ماژول دوربین در پنل پشتی بدنه این گوشی به کار نبرده و فقط نام سامسونگ را در قسمت پایین بدنه حک کرده است. همین ماژول دوربین هم به شکلی طراحی شده تا کم‌ترین جلب توجه ممکن را انجام دهد و زیاد در معرض دید نباشد.

سایر ویژگی‌های طراحی این گوشی نیز شامل وجود دگمه‌های پاور و کنترل صدا در لبه سمت راست بدنه به همراه وجود درگاه Type-C، اسپیکر مشبک، بلندگوی مکالمه و همینطور جک ۳.۵ میلی متری هدست در لبه پایین بدنه می‌شوند. این گوشی در مجموع ۱۹۳ گرم وزن دارد که چندان سبک نیست و جالب است که بدانید نسبت به نسل قبلی خود یعنی Galaxy A41 دقیقا ۴۱ گرم سنگین‌تر، ۱۵ میلی متر کشیده‌تر و همینطور ۶ میلی متر هم پهن‌تر شده است. بخش قابل توجهی از این افزایش وزن و سایز در این گوشی، به علت باتری و صفحه نمایش بزرگ‌تر آن ایجاد شده است.

صفحه نمایش

سامسونگ در Galaxy A42 از یک صفحه نمایش بزرگ به اندازه ۶.۶ اینچ استفاده کرده است که مانند تعداد زیادی از گوشی‌های میان رده این شرکت در این رده، از یک پنل Super AMOLED استفاده می‌کند و تصاویر را با نسبت بلند و کشیده‌ی ۲۰:۹ نمایش می‌دهد. این، یک نمایشگر Infinity-U است که سامسونگ برای استفاده در گوشی‌هایی که دارای یک ناچ قطره‌ای هستند، این اسم را بر روی آن گذاشته. شاید بپرسید که چرا تا کنون از رزولوشن آن صحبت نکردیم. دلیل آن واضح است: حتی خود سامسونگ هم دوست ندارد ما آن را به زبان بیاوریم زیرا این ویژگی، بزرگ‌ترین ضعف A42 است که واقعا یک فاجعه در آن رخ داده.

Galaxy A42 دارای نمایشگری با رزولوشن HD یا ۷۲۰ × ۱۶۰۰ است که واقعا این روزها فقط در گوشی‌های رده پایین که دارای سخت افزار بسیار ضعیفی هستند، دیده می‌شود و مشخص نیست که چنین رزولوشن پایینی در دستگاهی مثل A42 که ادعاهای زیادی هم دارد، چه کار می‌کند. اما این تمام ماجرا نیست. سامسونگ درمورد لایه محافظتی که روی نمایشگر آن وجود دارد هم چیزی نگفته و مشخص نیست که اصلا این گوشی دارای لایه محافظتی Corning هست یا نه. اگر هم بخواهیم به مدل‌های قبلی این گوشی در نسل‌های گذشته نگاه کنیم تا از مقایسه آن‌ها به یک نتیجه برسیم، در A40 از یک لایه Gorilla Glass 3 استفاده شده بود که حتی اگر در A42 هم وجود داشته باشد، چندان محکم و قابل اطمینان ظاهر نمی‌شود. به هر حال، ما در طول بررسی خود از این گوشی بسیار مراقب و با احتیاط بودیم و به شما هم پیشنهاد می‌کنیم همین کار را انجام دهید.

شارپنس و رزولوشن بسیار پایین و بد نمایشگر Galaxy A42 باعث شده که چگالی آن هم ۲۶۶ پیکسل در هر اینچ باشد که بسیار ناخوشایند و در حد گوشی‌های رده پایین است. این مشخصات، واقعا ناامید کننده و نشان دهنده یک افت چشمگیر در مشخصات نمایشگر این گوشی نسبت به مدل‌های قبلی Galaxy A4x است. وقتی چنین صفحه نمایش ضعیفی در دستگاهی مثل A42 به کار رفته باشد که دارای یک چیپست قدرتمند و بسیار خوب است، باعث عدم بهینه سازی بین اجزای داخلی دستگاه نیز می‌شود و نتیجه‌ی آن، چیزی جز عدم هماهنگی و عملکرد ضعیف نیست. این موضوع، به خصوص در هنگام بازی کردن، بازدهی گوشی را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

یکی از معدود ویژگی‌های معمولی یا خوبی که در نمایشگر Galaxy A42 وجود دارد، این است که حداکثر روشنایی آن می‌تواند به ۳۹۵ نیت برسد که برای یک پنل OLED خوب است. اما در صورتی که بر روی حالت خودکار تنظیم شده باشد، تا سقف ۵۷۰ نیت هم می‌تواند افزایش پیدا کند. به لطف وجود فناوری OLED در نمایشگر این گوشی، نسبت کنتراست نمایشگر آن کاملا عالی است و رنگ‌های مشکی را به خوبی، عمیق نمایش می‌دهد.

سخت افزار

در زمانی که Samsung Galaxy A42 5G رونمایی شد، چیپست Snapdragon 750G یکی از آخرین و جدیدترین پردازنده‌هایی بود که توسط Qualcomm ساخته شده بود. اگرچه هنوز گوشی‌های زیادی به این پردازنده مجهز نشده‌اند، اما اطمینان داریم که عملکرد آن در سطح بسیار قابل قبول و خوبی قرار دارد. این پردازنده، بر پایه پروسه پردازش ۸ نانومتری ساخته شده و برای پر کردن شکاف و اختلاف بین Snapdragon 690 و 765G رونمایی شده است. صد البته، می‌توانیم آن را نسل جدید SD 730G نیز به شمار بیاوریم.

این پردازنده، دارای چیدمان دو خوشه‌ای است که هسته‌های پردازنده مرکزی (CPU) در آن به صورت ۲+۶ در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. در راس امور، ۲ هسته‌ی Kyro 570 Gold با فرکانس ۲.۲ گیگاهرتز وجود دارد که از هسته‌های Cortex-A77 مشتق شده‌اند و پس از آن‌ها نیز ۶ هسته‌ی Kyro 570 Silver وجود دارد که از هسته‌های Cortex-A55 مشتق شده‌اند و دارای فرکانس پردازشی ۱.۸ گیگاهرتز هستند. برای انجام دادن کارهای گرافیکی نیز یک پردازنده گرافیکی (GPU) جدید به اسم Adreno 619 در آن به کار رفته که بر اساس ادعای سازندگان آن، انتظار می‌رود ۱۰ درصد سریع‌تر از Adreno 618 باشد که در نسل قبلی این چیپست یعنی Snapdragon 730G به کار برده شده بود.

حرف G که در انتهای اسم پردازنده این گوشی قابل مشاهده است، نشان دهنده این است که این چیپست برای بازی کردن بهینه سازی و تنظیم شده و همچنین، از نسل پنجم فناوری AI Engine به همراه Snapdragon Elite Gaming بهره مند می‌باشد. اما همانطور که در بخش بررسی نمایشگر این دستگاه نیز اشاره کردیم، به سبب وجود مشخصات ضعیف در صفحه نمایش آن، عملکرد گیمینگ این گوشی هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد و آن بازدهی و خروجی که باید داشته باشد را نمی‌تواند ارائه کند. به طور کلی، واضح است که سامسونگ در ابتدا به دنبال ساخت یک گوشی ارزان قیمت با مشخصات ارزشمند بوده و بعد از آن، به هر دلیلی از تصمیم خود منصرف شده. این موضوع از کانفیگ‌های حافظه این گوشی نز  کاملا واضح و روشن است.

سامسونگ سه کانفیگ از Galaxy A42 5G تولید کرده که هر سه دارای ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی هستند اما تفاوت، در حافظه RAM آن‌ها است. جایی که یک نسخه ۴ گیگابایتی، یک نسخه ۶ گیگابایتی و یک نسخه رده بالاتر با حافظه رم ۸ گیگابایتی در دسترس قرار داده شده است. خوشبختانه، امکان ارتقاء حافظه داخلی با استفاده از کارت حافظه micro SD هم وجود دارد. با وجود تمام نقاط ضعف و قدرتی که در A42 5G وجود دارد (که همه‌ی آن‌ها هم به خاطر نمایشگر ضعیف این گوشی است)، تست‌های بنچمارک نشان می‌دهند عملکرد سخت افزاری این گوشی در حد بسیار خوبی قرار دارد.

اگر بخواهیم بیشتر توضیح دهیم، می‌توانیم بگوییم که این دستگاه نه تنها از نسل قبلی خود یعنی A41، بلکه از رقیبان سرسخت و بزرگ دیگری که دارد هم بهتر و قدرتمندتر ظاهر می‌شود. برخی از این رقیبان OnePlus Nord, Poco X3 NFC, Redmi Note 9 Pro و همینطور Galaxy M51 نام دارند که در اغلب تست‌های بنچمارک، از A42 ضعیف‌تر ظاهر می‌شوند. قطعا این اختلاف به سبب چیپست قدرتمند و بسیار خوبی است که در زیر بدنه این گوشی وجود دارد. این پردازنده، به خوبی ثابت کرده است که هرچقدر هم نمایشگر ضعیف این گوشی بازدهی و راندمان واقعی آن را تحت تاثیر قرار دهد، باز هم به تنهایی برای قرار دادن این گوشی در صدر چارت‌های بنچمارک در بین گوشی‌های هم رده خودش کافی است.

نرم افزار

وقتی Galaxy A42 5G را از جعبه آن بیرون می‌آورید، به صورت پیش فرض دارای اندروید ۱۰ است که بر روی نسخه ۲.۵ رابط کاربری سامسونگ با نام One UI سوار شده. این ترکیب نرم افزاری، در گوشی‌های میان رده سامسونگ که در اواخر سال ۲۰۲۰ عرضه شدند، کاملا مرسوم و آشنا است. اغلب آن‌ها دارای عملکرد نرم و کاملا روان هستند که A42 هم از این قائده مستثنی نیست. اولین ویژگی نرم افزاری که در A42 و هر گوشی دیگری با آن مواجه می‌شوید، قفل صفحه نمایشگر است که در اینجا دارای ظاهر و امکانات کاملا آشنایی است. در هر یک از گوشه‌های پایین تصویر یک میانبر وجود دارد و آیکون نوتیفیکیشن‌ها هم در زیر ساعتی که روی نمایشگر وجود دارد، ظاهر می‌شوند. در اینجا، باید به این نکته هم اشاره کنیم که A42 فاقد قابلیت پشتیبانی از ویژگی Always on Display می‌باشد.

برای باز کردن قفل صفحه نمایشگر، دو روش مختلف وجود دارد که رایج‌ترین آن‌ها، استفاده از سنسور تشخیص اثر انگشت این گوشی است که در زیر نمایشگر آن قرار دارد. عملکرد این سنسور دقیق است و از نظر سرعت هم خوب ظاهر می‌شود. اما با این حال، سریع‌ترین سنسور اثر انگشتی که ما تا به حال با آن کار کرده باشیم، به شمار نمی‌رود. روش بعدی، سیستم تشخیص چهره است. برای این کار، سنسور سه بعدی تشخیص چهره‌ی خاصی وجود ندارد و این ساز و کار، از دوربین سلفی استفاده می‌کند. با این وجود، عملکرد آن از سرعت خوبی برخوردار است و صد البته، مشکلات رایج این نوع از سیستم‌های تشخیص چهره نیز در آن وجود دارد. یعنی عملکرد آن فقط وقتی که نور کافی در محیط وجود داشته باشد، خوب است و از نظر دقت هم چندان قابل اطمینان نیست.

به لطف مجهز بودن این گوشی به اندروید ۱۰ ژست‌های حرکتی که در این نسخه اضافه شده نیز قابل استفاده هستند. با توجه به این که سامسونگ اخیرا در استراتژی‌های خودش برای آپدیت گوشی‌های خود تغییرات قابل توجهی به وجود آورده، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که Galaxy A42 نیز واجد شرایط برخورداری از این استراتژی‌های جدید باشد. بر اساس برنامه ریزی‌های جدید سامسونگ، گوشی‌های این شرکت تا ۳ سال تمامی آپدیت‌های نرم افزاری بزرگ اندروید و One UI را دریافت خواهند کرد و همچنین، تا ۵ سال توسط آپدیت‌های نرم افزاری کوچک که برای ارتقاء امنیت عرضه می‌شوند، پشتیبانی خواهند شد.

دوربین

یکی از ویژگی‌های Samsung Galaxy A42 5G این است که ستاپ دوربین‌های آن شاهد تغییر و تحولات چندان شاخص و بزرگی نسبت به نسل قبلی این گوشی یعنی A41 نبوده. اگر بخواهیم دقیق‌تر اشاره کنیم، این گوشی به یک ستاپ دوربین چهارگانه مجهز است که دارای ترکیبی می‌باشد که این روزها در گوشی‌های میان رده بسیار زیادی شاهد آن بوده‌ایم. در راس امور، یک سنسور ۴۸ مگاپیکسلی قرار دارد که ویژگی خاصی مانند لرزشگیر در آن وجود ندارد و با گشودگی دهانه دیافراگم f/1.8 از برتری خاصی برخودار نیست. پس از آن، یک سنسور ۸ مگاپیکسلی وجود دارد که دارای گشودگی دهانه دیافراگم f/1.8 است و در آن هم هیچ ویژگی شاخص و قابل توجهی نیست. پس از آن، یک سنسور ۵ مگاپیکسلی وجود دارد که به طور مستقیم در عکاسی کاربرد ندارد و فقط برای ایجاد افکت بوکه و تار کردن پس زمینه سوژه در عکس‌های پرتره به کمک دوربین اصلی می‌آید.

سخت افزار جدیدی که در مقایسه با A41 در این ستاپ اضافه شده است، یک سنسور ۵ مگاپیکسلی دیگر می‌باشد که دارای گشودگی دهانه دیافراگم f/2.4 است و به عنوان دوربین ماکرو عمل می‌کند. ویژگی خاصی در آن وجود ندارد که شاخص باشد و بخواهیم به آن اشاره کنیم. این دوربین، حتی فوکوس خودکار هم ندارد و شما برای گرفتن یک عکس ماکروی شفاف با بهترین فوکوس و جزئیات، بارها و بارها باید تلاش کنید. این ستاپِ دوربین چهارگانه، درون یک ماژول یا جایگاه مربع شکل قرار دارند که خوشبختانه، برآمدگی چندان زیادی ندارد. پایین‌تر از آن، یک فلش LED تکی هم به چشم می‌خورد. به طور کلی، هیچ ظرافت و دقت خاصی در طراحی آن‌ها به کار برده نشده و از نظر بصری، ظاهر خوشایندی به این گوشی نداده‌اند.

ویژگی خاصی در اپ دوربین وجود ندارد که شاخص باشد و تا به حال وجود نداشته باشد. همان حالت‌های رایجی که از دستگاهی در این رده انتظار داریم، در اپ دوربین A42 نیز وجود دارد و فقط، یک سری تغییر و تحولات جزئی از قبیل فونت بزرگ‌تر برای حالت‌های دوربین و یک سری از تغییرات جزئی دیگر که با عرضه One UI 2.0 به وجود آمد، در این گوشی هم وجود دارد. نکته قابل توجهی که در اپ دوربین این گوشی باید توجه داشته باشید، این است که حالت شب یا Night Mode فقط در دوربین اصلی این گوشی وجود دارد و در دوربین فوق عریض یا ماکرو قابل مشاهده نیست. بنابراین، وقتی این اپ روی دوربین‌های دیگر این گوشی قرار دارد، نباید دنبال آن بگردید.

در رابطه با عملکرد ستاپ دوربین‌های چهارگانه Galaxy A42 در دنیای واقعی نیز می‌توانیم بگوییم خروجی عکس‌های دوربین اصلی آن ۱۲ مگاپیکسل است که عکس‌های بسیار خوبی ارائه می‌کند. جزئیات به وفور قابل مشاهده است و سطح جزئیات حتی در سوژه‌های پیچیده‌ای از قبیل شاخ و برگ درختان و یا نمای ساختمان‌ها هم همچنان حفظ می‌شود که بسیار رضایت بخش است. کنتراست عکس‌ها خوب است، کاملا شارپ هستند، نویز در سطح کمی قرار دارد و محدوده دینامیکی هم عملکرد رضایت بخشی دارد، اما فقط در بالاترین حدی که ما دیده باشیم، نیست. رنگ‌های دوربین اصلی نیز کاملا زنده و واقعی هستند و فقط گاهی اوقات ممکن است کمی به گرمی تمایل بیشتری داشته باشند و این یعنی ممکن است یک حالت زردی خاصی در آن‌ها احساس کنید.

قابلیت سوییچ به حالت ۴۸ مگاپیکسلی نیز وجود دارد (اگرچه پیدا کردن آن ممکن است کمی سخت و دشوار باشد، چون در چند لایه از تنظیمات اپ دوربین پنهان است و این، یکی از ضعف‌های رابط کاربری دوربین در One UI 2.5 می‌باشد). عکس‌های ۴۸ مگاپیکسلی که با Galaxy A42 می‌گیرید، جزئیات بسیار زیادی دارند، کنتراست آن‌ها عالی است و رنگ‌ها هم دقیق‌تر از حالت ۱۲ مگاپیکسلی نمایش داده می‌شوند.

دوربین فوق عریض Galaxy A42 نیز در حد و اندازه‌های خودش برای گوشی هوشمندی در این رده از بازار، عملکرد قابل قبولی دارد. اگرچه محدوده دینامیکی عکس‌های آن چندان جای شگفتی و هیجان زدگی ندارند، اما سطح جزئیات آن‌ها در حد خوبی قرار دارد و همچنین، کنتراست آن‌ها هم قابل قبول است. به سختی می‌توان در عکس‌های این دوربین نویز پیدا کرد (مخصوصا در طول روز) و همچنین، عملکرد اصلاح اعوجاج آن هم بسیار عالی است. فقط، رنگ‌های آن کمی بی روح هستند که معمولا در گوشی‌های این رده از بازار، امری رایج و پرتکرار است.

درمورد دوربین‌های ماکرو و تشخیص عمق Galaxy A42 نکته خاصی وجود ندارد که به آن‌ها اشاره کنیم و سطح عملکردشان در حدی است که از سایر گوشی‌های این رده از بازار انتظار می‌رود (نه زیاد ناامید کننده و نه زیاد هیجان انگیز و عالی). بنابراین، بهتر است به عنوان آخرین بخش، عملکرد دوربین سلفی را مورد بررسی قرار می‌دهیم که از یک سنسور ۲۰ مگاپیکسلی برخودار است. خروجی عکس‌های این دوربین، ۱۲ مگاپیکسل است و سطح جزئیات آن‌ها هم چندان شگفت انگیز و عالی نیست. البته، این به معنی عدم وجود جزئیات کافی هم نیست. با این حال، عملکرد این دوربین در سایر بخش‌ها کاملا خوب است. کنتراست، رنگ‌ها و محدوده دینامیکی، هر سه قابل قبول می‌باشند.

باتری

یکی دیگر از تغییرات شاخصی که در Galaxy A42 5G نسبت به نسل قبلی آن ایجاد شده، افزایش ظرفیت باتری است که به ۵ هزار میلی آمپر رسیده. این یعنی ظرفیت آن نسبت به Galaxy A41 دقیقا ۱۵۰۰ میلی آمپر افزایش یافته که واقعا قابل توجه و چشمگیر است. با توجه به وجود چنین رشد چشمگیری در ظرفیت باتری، رزولوشن بسیار پایین صفحه نمایش و همینطور یک چیپست بسیار خوب از Qualcomm که عملکرد بی نظیری در مدیریت انرژی و ذخیره نیرو ارائه می‌کند، Galaxy A42 موفق به اجرای یک نمایش دیدنی شده که بررسی‌ها نشان می‌دهند در حالت استندبای، حدود ۱۴۵ ساعت دوام می‌آورد. این یعنی کاربران، انرژی کافی برای استفاده از این گوشی به مدت ۲ روز یا حداقل یک روز و نیم در اختیار خواهند داشت.

در جعبه A42 یک شارژر ۱۵ واتی وجود دارد. متاسفانه، قابلیت پشتیبانی از شارژ سریع‌تری با قدرت بیشتر در این گوشی وجود ندارد که بتوان با خرید یک شارژر قوی‌تر، باتری بزرگ آن را در زمان کم‌تری تکمیل کرد. بنابراین، می‌توانیم بگوییم که هر چه عملکرد A42 در بخش باتری و طول عمر آن خوب و درخشان بود، زحمات خود را در بخش شارژر به هدر داده است. تکمیل کردن ۳۰ درصد از ظرفیت باتری به حدود ۳۵ تا ۴۰ دقیقه زمان نیاز دارد و در صورتی که ۹۰ دقیقه یا ۱ ساعت و نیم آن را در شارژ نگه دارید، تنها ۷۸ درصد از ظرفیت آن تکمیل می‌شود. پر کردن ظرفیت باتری این گوشی به طور کامل به بیش از ۲ ساعت زمان نیاز دارد که بسیار زیاد است.

جمع بندی

با وجود این که Samsung Galaxy A42 5G دیگر ارزان قیمت‌ترین گوشی 5G بازار که سامسونگ در ابتدا در نظر داشت، به شمار نمی‌رود، اما هنوز هم یکی از ارزان‌ترین آن‌ها است. این دستگاه، تقریبا در هر بخشی عملکرد رضایت بخش و بسیار خوبی از خودش به نمایش می‌گذارد. پروسه‌های پردازشی که برعهده‌اش گذاشته می‌شود را به خوبی انجام می‌دهد و به عنوان یک گوشی میان رده، یکی از بهترین عملکردها را به نمایش می‌گذارد. بخش دوربین‌های آن هم به همین منوال، هر انتظاری که در این سطح داشته باشید را برآورده می‌کند و نمایشگر بزرگ آن هم برای بازی کردن یا تماشای فیلم جزو بهترین انتخاب‌ها است. باتری آن هم برای مدت زیادی شما را همراهی خواهد کرد.

اما… اما همه‌ی این‌ها در نمایشگری به تصویر کشیده می‌شوند که از شدت ضعیف بودن، پیکسل‌های آن قابل شمارش هستند. متاسفانه، استفاده از یک پنل Super AMOLED هیچ کمکی به ارتقاء کیفیت نمایشگر نکرده و فقط، نقطه ضعف‌های آن را پررنگ‌تر هم کرده. عجیب است که چرا دستگاهی با این سخت افزار قدرتمند یا دوربین‌های بسیار خوب، باید تصاویر را با رزولوشن ۷۲۰ نمایش دهد. این عملکرد، باعث ایجاد خلل در سخت افزار A42 هم شده و باعث شده که نتواند بیشترین و بالاترین پتانسیل‌های خودش را نمایش دهد.

بله، Galaxy A42 5G دستگاهی است که به شدت شما را امیدوار می‌کند، اما وقتی نسبت به آن هیجان زده شدید، مثل آب سردی بر پیکره شما، تمام ذوق و شوقی که برای آن داشتید را از بین می‌برد. همه‌ی این‌ها را در کنار طراحی عجیب و نامفهوم پنل پشتی آن قرار دهید که با وجود این که یک ویژگی سلیقه‌ای است، اما حداقل ما، اصلا نتوانستیم با آن کنار بیاییم و همیشه آن را در قاب گذاشتیم تا تمرکزمان را از بین نبرد.

نکات مثبت

• سخت افزار بسیار قدرتمند و عالی

• عملکرد مثال زدنی دوربین‌ها به عنوان گوشی هوشمندی در این رده از بازار

• طول عمر بالای باتری

• واجد شرایط دریافت آپدیت تا اندروید ۱۳ (پشتیبانی نرم افزاری طولانی مدت)

نکات منفی

• رزولوشن بسیار پایین نمایشگر (۷۲۰) که حتی باعث خلل در عملکرد پردازنده آن شده و راندمان آن را کاهش داده

• شارژر ۱۵ واتی ضعیف که بیش از ۲ ساعت برای شارژ کردن باتری بزرگ این گوشی معطل می‌کند

• اضافه کردن دوربین ماکرو با این عملکرد، ضروری نبود