مقدمه
یکی از گوشیهای هوشمند چند وقت اخیر که ارزش خرید بسیار بالایی دارد، Samsung Galaxy S20 FE یا Fan Edition نام دارد. همانطور که از اسم آن میتوانید متوجه شوید، برای فنها یا طرفداران سری S20 ساخته شده که به هر دلیل توانایی تهیه یکی از مدلهای سری Galaxy S20 برایشان فراهم نبوده. ما امروز نسخه 4G این دستگاه را در اختیار داریم که دارای یک تفاوت اساسی با نسخه 5G آن است. بزرگترین تفاوت بین این دو مدل، در پردازنده آنها نهفته شده؛ جایی که گلکسی S20 FE 4G در دو نسخه Exynos 990 و Snapdragon 865 تولید و عرضه شده و این در حالی است که نسخه 5G این گوشی، این بار فقط در یک نسخه Snapdragon راهی بازار شده است.
اما گلکسی S20 FE برای چه کسانی مناسب است؟ پاسخ این سوال، ساده است: افرادی که قصد خرید یک گوشی پرچمدار با قیمت یک گوشی میان رده دارند. ما این دسته از گوشیهای هوشمند را اصطلاحا میان ردههای پرچمدار یا پرچمدارهای میان رده صدا میکنیم. گوشیهایی که دارای تعداد زیادی از مشخصات یک گوشی پرچمدار هستند، اما این امکانات را با قیمت بسیار کمتری که به میان ردهها نزدیک است، در اختیار کاربران قرار میدهند. بدیهی است که سازندگان در این نوع از گوشیهای هوشمند، مجبور به استفاده و به کار بردن یک سری ویژگی یا حذف آنها هستند تا قیمت آنها تا جای ممکن کاهش پیدا کند. همچنین، نباید از چنین گوشیهایی انتظار داشته باشیم که عملکردی دقیقا یکسان با پرچمدارهای گران قیمتی داشته باشند که معمولا بالای هزار دلار هستند. بنابراین، با اندکی کاهش سطح انتظار، همچنان در ادامه نیز با مجله گوشی پلازا همراه باشید تا بررسی یکی از به صرفهترین گوشیهای حال حاضر بازار را با یکدیگر انجام دهیم.
طراحی
همانطور که اشاره کردیم، سازندگان مجبور هستند برای کاهش قیمت گوشیهای میان ردهی پرچمدار، برخی از ویژگیها را از آنها دور نگه دارند و از استفادهی آنها اجتناب کنند. به عنوان مثال، Fan Edition دارای لبههای ضخیمتری نسبت به مدلهای پرچمدار سری Galaxy S20 در اطراف صفحه نمایشگر خود است. احتمالا میدانید که حاشیههای اطراف نمایشگر هرچه باریکتر باشند، معیار بهتری برای سنجش پرچمدار یا میان رده بودن یک گوشی هستند. البته، منظورمان این نیست که گلکسی S20 FE دارای لبههای بسیار ضخیم و آزار دهندهای در اطراف نمایشگر خود است. بلکه، ضخامت لبههای آن فقط در سطح گوشیهای پرچمداری از قبیل سری Galaxy S20 نیست.
یکی دیگر از علائم بزرگی که نشان دهنده سطح یک گوشی است (مخصوصا در دنیای گوشیهای هوشمند سامسونگ)، میزان خمیدگی پنل نمایشگر است که هر چه بیشتر باشد، نشان دهنده سطح بالاتری میباشد. اگرچه شدت خمیدگی در اکثر گوشیهای پرچمدار اخیر سامسونگ کاهش پیدا کرده، اما مدلهای رده بالاتر آنها هنوز هم دارای مقداری خمیدگی هستند. و خب، گلکسی S20 FE هم دارای یک نمایشگر کاملا تخت است. یکی دیگر از نشانههای گوشیهای رده بالای سامسونگ که نشان میدهد وقت بیشتری برای طراحی آنها صرف شده، اندازه حفره پانچ هول است. سامسونگ اخیرا گوشیهای خوب خودش را با این ویژگی نیز متمایز کرده است و گلکسی S20 FE هم از این قائده مستثنی نیست.
تا به حال گلکسی S20 FE چه در پنل جلو و طراحی نمایشگر و چه در ظاهر پنل پشتی بدنه خود، حداقل با مدلهای پایه سری S20 شباهت زیادی داشته است. اما شاید قابل توجهترین و شاخصترین تفاوتی که بین آنها وجود دارد، جنس بدنه و متریال به کار رفته در گلکسی S20 FE باشد؛ جایی که S20 و S20+ دارای بدنه شیشهای در پنل پشتی بدنه خود بودند، اما مدل Fan Edition با یک بدنه پلاستیکی ساخته شده است. با این حال، جنس بسیار مرغوب و باکیفیتی در ساخت آن به کار رفته و همچنین، فریم اطراف بدنه هم همچنان از جنس آلومینیوم باقی مانده که جای خوشحالی است.
علیرغم این که پنل پشتی گلکسی S20 FE از جنس پلاستیک ساخته شده، اما همچنان دارای استاندارد IP68 برای محافظت از اجزای داخلی آن در برابر نفوذ گرد و خاک و آب است که واقعا نکته مثبت و خوبی محسوب میشود. اگر بخواهیم به نیمه پر لیوان نگاه کنیم، بدنه پلاستیکی به کار رفته در این گوشی، از بدنه شیشهای که در برادرهای پرچمدار آن وجود دارد، کمتر مستعد جذب اثر انگشت است. سامسونگ مشخصا اعلام نکرده که نوع محافظ روی نمایشگر FE چیست. اما تقریبا اطمینان داریم که Gorilla Glass Victus نیست و احتمالا از Gorilla Glass 6 روی آن استفاده کرده.
در مجموع، Samsung Galaxy S20 FE با بدنه ۱۹۰ گرمی خود، گوشی تقریبا سبکی بین گوشیهای امروزی به شمار میرود و از نظر خوش دستی هم کار کردن با آن کاملا راحت است. همچنین، به لطف جنس بدنه آن، در دست لیز نمیخورد و محکم ثابت میماند.
صفحه نمایش
سامسونگ در نسخه مخصوص S20 که برای طرفداران این سری ساخته است، یک صفحه نمایش ۶.۵ اینچی به کار برده که مجهز به یک پنل Super AMOLED است. طبیعتا، نسبت به همنامهای پرچمدار خود دچار یک سری کمبود هم هست که شاید شاخصترین آنها، رزولوشن آن باشد. پرچمدارهای این سری دارای رزولوشن ۱۴۴۰ پیکسل هستند، اما FE 4G دارای رزولوشن Full HD یا ۱۰۸۰ × ۲۴۰۰ است. علاوه بر این، فاقد نرخ تازه سازی Dynamic است که سامسونگ در سری S21 مانور تبلیغاتی زیادی روی آن داد. اما ویژگی شاخص آن این است که همچنان دارای قابلیت پشتیبانی از این ویژگی تا سقف ۱۲۰ هرتز میباشد. این، باعث میشود که نسبت به رقیبان خود هم کمبود خاصی نداشته باشد و حتی نسبت به برخی از آنها برتری داشته باشد.
زمانی که کار به مقایسه میزان روشنایی کشیده شود، گلکسی S20 FE از پرچمدارهای این سری هم دست کمی ندارد. نهایت روشنایی نمایشگر این گوشی ۸۲۳ نیت گزارش شده که شاید به اندازه پرچمدارهای سامسونگ که اخیرا دارای بیش از ۱۰۰۰ نیت روشنایی هستند، به چشم نیاید، اما باز هم به عنوان یک گوشی میان رده با برخی از مشخصات رده بالا، کاملا امیدوار کننده و قابل قبول است.
زمانی که به تنظیمات نمایشگر گلکسی S20 FE سر بزنید، دو حالت برای تنظیم رنگهای آن در دسترس قرار داده شده که شامل Natural و Vivid میشوند. نمایشگر این گوشی به صورت پیش فرض روی حالت Vivid قرار دارد که بسیار رنگارنگ و خوش لعاب است. این بخش، یک نوار تنظیمات هم در اختیار کاربران قرار میدهد که میتوانند با استفاده از آن میزان سردی و گرمی رنگها را تعیین کنند. از سوی دیگر، در حالت طبیعی یا همان Natural کمی از طراوت و شادابی رنگها کاسته میشود و در واقع، رنگها بسیار دقیق و نزدیک به واقعیت نمایش داده میشوند. همانطور که اشاره شد، این دستگاه فاقد نرخ تازه سازی تطبیق پذیر یا همان Adaptive refresh rate است و این یعنی کاربران فقط حق انتخاب بین دو حالتِ ۶۰ و یا ۱۲۰ هرتزی دارند. در صورتی که حالت ۱۲۰ هرتز لمس را بسیار روانتر میکند، اما از همان طرف مصرف باتری را نیز افزایش میدهد که باید به آن توجه داشته باشید.
رابط کاربری، شبکههای اجتماعی، مرورگرهای وب و اینترنت و پخش کنندههای ویدئو در گلکسی S20 FE قابلیت پشتیبانی از نرخ تازه سازی ۱۲۰ هرتز دارند. بازیها از این قائده مستثنی هستند. اما با این حال، طبق معمول در صورتی که این ویژگی را روی حالت ۱۲۰ هرتز تنظیم کرده باشید، اما بازی مورد نظرتان توانایی پشتیبانی از نرخ تازه سازی بالا نداشته باشد، به صورت خودکار به حالت ۶۰ هرتز تغییر پیدا میکند. واضح است که اگر این ویژگی را روی حالت ۶۰ هرتز تنظیم کرده باشید نیز همیشه و در هر شرایطی روی ۶۰ هرتز باقی خواهد ماند.
سخت افزار
سامسونگ تصمیم بر این داشت تا طرفداران دو نسخه از گلکسی S20 FE در اختیار داشته باشند. به همین علت، این دستگاه را در دو نسخه 4G و 5G راهی بازار کرد تا کاربران به دلخواه خودشان یکی از آنها را انتخاب کنند. همانطور که در ابتدای این مطلب نیز اشاره شد، نسخه 4G در دو نسخه با چیپستهای Snapdragon 865 و Exynos 990 عرضه شده است و مدل 5G این بار فقط دارای یک نسخه با چیپست SD 865 است. طبق معمول، نسخه Snapdragon مدل 5G این گوشی فقط برای کاربرانی که در مناطق چین، کره جنوبی، ژاپن و آمریکا قرار دارند، در دسترس قرار داده شده و کاربران در سایر نقاط دنیا به نسخه Exynos 990 این گوشی دسترسی دارند.
از نظر حافظه داخلی، گلکسی S20 FE در سه کانفیگ در اختیار علاقه مندان قرار گرفته که شامل ۶/۱۲۸ و ۸/۱۲۸ و همینطور ۸/۲۵۶ گیگابایت میشوند. نقطه قوت کانفیگهای این گوشی، این است که حافظه داخلی آنها از نوع UFS 3.1 ساخته شده که جزو آخرین نسلهای کنونی حافظه داخلی برای گوشیهای هوشمند است و سرعت انتقال اطلاعات در آن به شدت بالا است. بنابراین، کاربران قادر هستند که سنگینترین فایلها را نیز در کمترین زمان ممکن جابجا کنند. خوشبختانه، امکان ارتقاء حافظه با استفاده از کارت حافظه جانبی micro SD نیز وجود دارد.
عملکرد بنچمارک هر دو نسخهی Exynos و Snapdragon این گوشی در سطح بسیار خوبی قرار دارد و حتی گاهی اوقات از Galaxy S20 و S20 Plus هم بهتر ظاهر میشود. نسخهای که ما برای بررسی در اختیار داشتیم، مجهز به یک چیپست Eynos 990 بود. این چیپست، دارای طراحی سه خوشهای است که چیدمان هستههای پردازنده مرکزی (CPU) در آن به صورت ۲+۲+۴ انجام شده است. دو هستهای اول، Mongoose M5 نام دارند که دارای فرکانس پردازشی ۲.۷۳ گیگاهرتزی هستند و وظیفه انجام دادن سنگینترین کارهای پردازشی را در این گوشی برعهده دارند. بنابراین، فقط در زمان اجرای بازیهای گرافیکی و سنگین و یا پردازشهای سنگین دیگر به کمک سخت افزار این گوشی میآیند.
دو هستهی بعدی، Cortex-A76 هستند که حداکثر فرکانس آنها به ۲.۵۰ گیگاهرتز میرسد و کارهای سبکتر را انجام میدهند. و در آخر، چهار هستهی بعدی Cortex-A55 نام دارند که دارای فرکانس ۲.۰ گیگاهرتز میباشند و برای انجام کارهای عادی و روزمرهی سبک عمل میکنند. پردازنده گرافیکی (GPU) به کار رفته در این چیپست، Mali-G77 MP11 نام دارد که عملکرد آن همیشه در یک سطح قابل قبولی قرار دارد و معمولا همه چیز را به صورت کاملا نرم و روان اجرا میکند. همانطور که از دستگاهی با این سخت افزار انتظار میرود، هیچ لگ یا کندی خاصی در عملکرد آن به چشم نمیخورد و فقط ممکن است احساس کنید که در سنگینترین کارها بدنه گوشی کمی گرم میشود. اما این گرما، هیچ وقت بیش از حد افزایش پیدا نمیکند که باعث نگرانی شود.
به طور کلی، با توجه به مشخصات سخت افزاری رده بالایی که در Galaxy S20 Fan Edition وجود دارد، هم عملکرد CPU و هم عملکرد GPU همیشه در حد انتظار ظاهر میشوند. در این رده، رقیبان قدرتمند و سرسختی برای این گوشی وجود دارد که برخی از آنها شامل OnePlus 8, Xiaomi Mi 10, LG Velvet و همینطور Motorola Edge نام دارند که واقعا هر یک از آنها در حد و اندازههای خودشان، جزو بهترین نمونههایی هستند که توسط سازندگانشان تولید شده. بزرگترین مزیت S20 FE نیز دقیقا همین است که در چنین رقابتهایی کاملا قدرتمند ظاهر میشود و حرفی برای گرفتن باقی نمیگذارد. مهمتر از همه، این کار را با تولید کمترین گرمای ممکن انجام میدهد.
نرم افزار
با رونمایی از سری Galaxy Note 20 شاهد عرضه نسخه جدید رابط کاربری سامسونگ به اسم One UI 2.5 بودیم که پس از گذشت مدتی، برای پرچمدارهای سری S20 و همینطور تعداد زیادی از گوشیهای دیگر سامسونگ نیز در دسترس قرار داده شد. در همین حوالی، دستگاهی با اسم Galaxy S20 FE هم پدیدار شد و سامسونگ این نسخه را برای این مدل نیز در دسترس قرار داد. موضوعی که وجود دارد، این است که تفاوت اساسی و چندان بزرگی بین این نسخه و One UI 2.1 یا حتی نسخه ۲.۰ آن وجود ندارد که تعیین کننده باشد. در هر صورت، در کنار این نسخه، Galaxy S20 FE دارای اندروید ۱۰ هم هست.
بر اساس اعلام سامسونگ، گوشیهای اخیر این شرکت واجد شرایط برای دریافت ۳ آپدیت بزرگ نرم افزاری هستند و نام S20 FE نیز بین گوشیهایی که در این لیست حضور دارند، دیده میشود. بنابراین، کاربران نسخههای 4G و 5G گوشی Galaxy S20 FE باید منتظر دریافت پشتیبانی از سوی سامسونگ تا اندروید ۱۳ بمانند. احتمالا، این آخر خط برای این گوشی خواهد بود. اما بر اساس استراتژیهای جدیدی که سامسونگ در نظر دارد، آپدیتهای امنیتی تا ۲ سال بعد از آن (یعنی در مجموع ۵ سال) نیز برای کاربران در دسترس قرار داده خواهند شد.
خوشبختانه، قابلیت Always on display در One UI 2.5 هم در دسترس قرار دارد و به خوبی عمل میکند. کاربران میتوانند به دلخواه خود آن را فعال کنند تا همیشه روی نمایشگر وجود داشته باشد و یا میتوانند انتخاب کنند که با ضربه زدن روی نمایشگر فعال شود. البته، بدیهی است که امکان غیر فعال سازی آن هم وجود دارد. سیستم امنیت بیومتریک در این گوشی به دو روش عمل میکند که شامل سیستم تشخیص چهره به همراه تشخیص اثر انگشت میشود. جایگاه سنسور اثر انگشت کمی پایینتر از جایگاهی است که در سری S20 وجود دارد. اما مشکل خاصی در پیدا کردن آن نخواهید داشت و خیلی زود، محل قرار گیری آن را پیدا خواهید کرد. یکی دیگر از تفاوتهای این مدل با برادرهای پرچمدار آن این است که در مدل FE از سنسور اپتیکال استفاده شده است، در صورتی که مدلهای پرچمدار دارای یک سنسور اولتراسونیک بودند. اگرچه ممکن است سرعت عملکرد آن کمی آهستهتر از سنسورهای اولتراسونیک باشد، اما امنیت و دقت بالاتری دارد.
دوربین
روی کاغذ، ستاپ دوربینهای Galaxy S20 FE از پرچمدارهای این سری بسیار ضعیفتر است. اما در عمل، به هیچ وجه شما را ناامید نمیکند. تفاوت در مشخصات آنها فقط در دوربین فوق عریض و تله فوتوی آنها است و دوربین اصلی به کار رفته در S20 FE و برادرهای پرچمدارش با یکدیگر یکسان است. این دوربین، دارای یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی با گشودگی دهانه دیافراگم f/1.8 است که دارای پیکسلهای ۱.۸ میکرومتری میباشد. لرزشگیر اپتیکال یا OIS و همینطور فوکوس خودکار Dual Pixel نیز جزو سایر مشخصات شاخص آن هستند.
دوربین فوق عریضی که سامسونگ در این گوشی به کار برده، قابلیت پوشش زاویه عریضتری نسبت به سری S20 دارد (۱۲۳ درجه در برابر ۱۲۰ درجه). اما با وجود سیستم اصلاح اعوجاج نرم افزاری، نمیتوان تفاوت بین آنها را چندان زیاد دانست. این دوربین، دارای یک سنسور ۸ مگاپیکسلی با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 است که مثل سایر مدلهای این سری، فاقد فوکوس خودکار میباشد. سومین و آخرین دوربین موجود در پنل پشتی بدنه این گوشی نیز یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی دیگر است که به عنوان دوربین تله فوتو عمل میکند. این دوربین، قادر به ارائه زوم ۲.۹ برابری است که ما آن را ۳ برابر حساب میکنیم. این دوربین، دارای گشودگی دهانه دیافراگم f/2.4 به همراه پیکسلهای ۱.۰ میکرومتری است.
و اما در پنل جلوی بدنه و در حفره پانچ هول کوچکی که در بالای نمایشگر وجود دارد، یک تغییر دیگر هم در انتظار کاربران است. سامسونگ در Fan Edition از یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی Quad Bayer استفاده کرده است که دارای گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 و همینطور پیکسلهای ۰.۸ میکرومتری میباشد. متاسفانه، فوکوس خودکار در آن وجود ندارد و این فرایند به صورت ثابت انجام میشود.
زمانی که نور زیادی در محیط وجود داشته باشد، دوربین اصلی Galaxy S20 FE عملکرد بسیار درخشانی از خودش به نمایش میگذارد. جزئیات به وفور قابل مشاهده است و شارپنس عکسها هم در سطح بسیار خوبی قرار دارد. همانطور که از گوشیهای این رده که توسط سامسونگ ساخته میشوند انتظار میرود، سطح نویز در این گوشی هم به شدت پایین است و همچنین، رنگها را هم به صورت بسیار شاداب و پرطراوت نمایش میدهد. اگر بخواهیم نسبت به سری S20 مقایسه کنیم، اگرچه از شدت رنگها کاسته شده، اما در عوض، دقیقتر و نزدیکتر به واقعیت شدهاند.
عملکرد اصلاح اعوجاج که به صورت نرم افزاری در دوربین فوق عریض این گوشی انجام میشود، کاملا قابل قبول است و عکسها هیچ وقت دچار اعوجاج شدید نمیشوند. در رابطه با دوربین تله فوتوی S20 FE نیز میتوانیم بگوییم خروجی عکسهای آن دارای ۱۲ مگاپیکسل رزولوشن هستند و شارپنس بسیار خوبی هم دارند. بزرگترین نقطه قوت آن، این است که نمای کلوز آپ هم عملکرد بسیار خوبی دارد. اما نمیتوان آن را یک دوربین ماکرو دانست. عملکرد آن در فاصله ۲۰ سانتی متری در بهترین حالت ممکن آن قرار میگیرد که نسبت به دوربین اصلی در این فاصله، نتایج بهتری ارائه میدهد.
عملکرد دوربین سلفی این گوشی کمی عجیب است. همانطور که اشاره شد، این دوربین دارای یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی Quad Bayer است که قاعدتا باید خروجی آن ۸ مگاپیکسل باشد؛ اما ۱۰ مگاپیکسل است! البته، سامسونگ در گذشته هم سابقه انجام چنین تغییرات غیر قابل انتظار و عجیبی داشته. به عنوان مثال، Galaxy S10 Lite و Note 10 Lite که هر دو دارای یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی در دوربین سلفی خود بودند نیز همین عملکرد را نشان داده بودند. با این حال، عملکرد آن بسیار خوب است و همیشه سطح قابل قبولی از جزئیات به همراه محدوده دینامیکی خوبی در اختیار کاربران قرار میدهد.
باتری
سامسونگ در Galaxy S20 FE 4G و همینطور نسخه 5G آن از یک باتری ۴۵۰۰ میلی آمپری استفاده کرده که قابلیت پشتیبانی از شارژ سریع با قدرت ۲۵ وات به همراه شارژ بی سیم با قدرت ۱۵ وات و همینطور شارژ معکوس با قدرت ۴.۵ وات در اختیار دارد. ظرفیت باتری این گوشی برابر با S20+ و همینطور Note 20 Ultra است. اگرچه طول عمر آن معمولا خوب است و همیشه برای یک روز کامل شما را همراهی خواهد کرد، اما سرعت مصرف آن تا حد زیادی به نرخ تازه سازی نمایشگر بستگی دارد.
بررسیها نشان داده که در حالت ۱۲۰ هرتز طول عمر باتری این گوشی در حالت استندبای به ۱۱۰ ساعت رسیده که بسیار خوب است. طبیعتا، در صورتی که همیشه روی حالت ۶۰ هرتز قرار داشته باشد، از این هم بیشتر دوام پیدا خواهد کرد و طول عمر باتری آن را به نزدیکی ۱۲۰ ساعت خواهد رساند. نقطه ضعف S20 FE در بخش باتری این است که در جعبه آن یک شارژر ضعیف وجود دارد که قدرت آن فقط به ۱۵ وات میرسد و این، در برابر رقیبان بزرگی که برای این گوشی وجود دارد، یک شوخی است.
بررسی ما حاکی از این بود که عملکرد این شارژر چندان هم بد نیست و میتواند باتری تقریبا بزرگ این گوشی را در چیزی حدود ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه به طور کامل پر کند. در صورتی هم که ۳۰ دقیقه آن را به شارژر متصل کنید، حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد شارژ به دست خواهید آورد. البته، امکان این که یک شارژر ۲۵ واتی خریداری کنید تا مدت کمتری برای شارژ شدن این گوشی منتظر بمانید هم وجود دارد.
جمع بندی
با تمام نکات مثبت و منفی که از Samsung Galaxy S20 FE 4G گفتیم، اما در نهایت هنوز هم اعتقاد داریم که این گوشی یکی از بهترین انتخابهای ممکن در این رنج قیمت است. این گوشی دقیقا برای طرفداران سامسونگ ساخته شده که میخواهند تعداد زیادی از بهترین مشخصات ممکن را با کمترین قیمت به دست بیاورند. تنها انتخابی که میتواند عملکرد بهتری از S20 FE در اختیارتان قرار دهد، یکی از مدلهای پرچمدار این سری است. اما این گوشی به قدری خوب و مقرون به صرفه ظاهر میشود که میتوانیم بگوییم فقط S20 Ultra اختلاف زیادی با آن دارد. این یعنی سایر مدلهای این سری چندان اختلاف محسوس و بزرگی با FE ندارند.
بدیهی است که سامسونگ برای پایین نگه داشتن قیمت این گوشی مجبور به کاهش برخی از مشخصات و یا حذف برخی از ویژگیهای آن بوده است. نمونه بارز آن، متریال و جنس بدنه است و یا این که ستاپ دوربینهای آن روی کاغذ، به هیجان انگیزی سری S20 ظاهر نمیشوند. اما عملکرد آنها واقعا دست کمی از مدلهای پرچمدار سری S20 ندارد. اما در نهایت، هیچ یک از اینها از ارزشهای این گوشی کم نمیکند و ما همچنان هم Samsung Galaxy S20 FE 4G را یکی از بهترین پرچمدارهای میان رده در سال ۲۰۲۰ به شمار میآوریم.
نکات مثبت
-
وجود استاندارد IP68 با وجود بدنه پلاستیکی
-
صفحه نمایش درخشان Super AMOLED با پشتیبانی از نرخ تازه سازی ۱۲۰ هرتز
-
طول عمر باتری مناسب
-
سخت افزار قدرتمند و در حد گوشیهای پرچمدار بزرگ
-
عملکرد بسیار خوب دوربینها
نکات منفی
-
وجود یک شارژر ضعیف با فقط ۱۵ وات قدرت در جعبه آن
-
جنس پلاستیکی بدنه آن اگرچه کیفیت مرغوبی دارد، اما حس لوکس بودن ندارد