مقدمه
با از راه رسیدن گوشی هوشمند Huawei P30 Pro، هوآوی خط فرضیِ میان سری P و Mate که هر دو جزو سری گوشی‌های پرچمدار این شرکت به شمار می‌روند را کاملا محو کرده است. این شرکت هر شش ماه یک بار با معرفی کردن یک مدل جدید از این دو سری، ضمن ارتقاء دادن سطح استانداردهای خود، نشان می‌دهد که به عنوان یک تولید کننده‌ی مستقل چه گوشی‌های شگفت انگیزی می‌تواند تولید کند.
اکنون هم همین کار را یک بار دیگر با P30 Pro انجام داده است. این دستگاه با در اختیار داشتن یک صفحه نمایش AMOLED بزرگ و دوربین‌های چهارگانه در پنل پشتی خود، قصد دارد به عنوان شاخص مهمی برای سنجس معیار تمام گوشی‌های هوشمند پرچمدار صنعت موبایل خودش را معرفی کند. در ادامه‌ی این بررسی با ما باشید تا ببینیم P30 Pro چقدر در تحقق این هدف موفق عمل کرده است.
طراحی
هوآوی بسیاری از ویژگی‌ها و مولفه‌های P30 Pro را کاملا تکامل داده است اما زمانی که بحث طراحی و شکل ظاهری به میان آورده شود، می‌توان دید که از یک فرمول آشنای تقریبا قدیمی استفاده کرده که البته، امتحان خودش را به بهترین شکل ممکن در گذشته پس داده است. قبل از این که وارد جزئیات شوم، P30 Pro مانند هر پرچمدار دیگری که این روزها عرضه می‌شود، در هر دو طرف پنل خود دارای بدنه‌ی شیشه‌ای است اما چیدمان دوربین‌های آن در پنل پشتی این گوشی به متمایز کردن آن کمک بسیار بزرگی کرده است تا به راحتی قابل شناسایی باشد.
فرمول شناخته شده‌ای که پیش از این درمورد آن صحبت کردیم، استفاده کردن از یک بدنه‌ی خمیده به همراه ترکیب دو رنگ می‌باشد که برای اولین بار هم خود هوآوی از چنین ترکیب رنگی استفاده کرده بود و اکنون این سنتِ چشم نواز را در Huawei P30 Pro نیز همچنان ادامه داده است. طراحی این گوشی به قدری زیبا است که در نگاه اول دل‌باخته‌ی آن می‌شوید و بعد از آن هم نمی‌توانید از آن چشم بردارید. این زیبایی هم در پنل صفحه نمایش آن مشهود است و هم در پنل پشتی بدنه.
شاید در یک نگاه سریع و گذرا، متوجه تفاوت‌های ظاهری P30 با P30 Pro نشده باشید اما چیدمان متفاوت دوربین‌های آن‌ها و عدم وجود دوربین پریسکوپ در مدل پایه، کاملا مشهود است. مانند هر گوشی دیگری که دارای بدنه‌ی شفاف باشد، پنل براق P30 Pro هم مستعد جذب اثر انگشت است که به هر حال، چیزی است که در گوشی‌های شیشه‌ای، مخصوصا در رنگ‌های تیره غیر قابل اجتناب است. وجود ترکیب‌های رنگی خیره کننده‌ای مانند Aurora, Amber Sunrise, Breathing Crystal, Black, Pearl White, Misty Lavender, Mystic Blue در این گوشی باعث شده که همیشه دوست داشته باشید آن را از طرف نمایشگر بر روی سطوح مختلف قرار دهید تا بتوانید زیبایی چشم نواز آن را ببینید و لذت ببرید.
صفحه نمایش
در Huawei P30 Pro از یک صفحه نمایش ۶.۴۷ اینچی HDR AMOLED استفاده شده است که در بالای آن یک بریدگی کوچک که به اسم ناچ U شکل هم شناخته می‌شود، وجود دارد. این بریدگی محل قرار گیری دوربین سلفی این گوشی است که در بخش بررسی دوربین به طور کامل مشخصات آن را به شما اعلام خواهیم کرد. اگر با میکروسکوپ به صفحه نمایش این گوشی نگاه کنید، متوجه می‌شوید که چیدمان زیرْپیکسل‌های آن مشابه مدل قبلی این گوشی یعنی P20 Pro باقی مانده است. این موضوع نشان می‌دهد که سازنده‌ی صفحه نمایش هر دوی آن‌ها یکی است.
صفحه نمایش OLED خمیده‌ی این گوشی دارای رزولوشن ۱۰۸۰ × ۲۳۴۰ پیکسل است و نسبت تصویر آن هم ۱۹.۵:۹ می‌باشد. نتیجه‌ی آن منجر به این شده که چگالی صفحه نمایش ۳۹۹ پیکسل در هر اینچ باشد که برای در اختیار داشتن تصاویر واضح و کاملا شفاف کاملا کافی است. قبل از این که روشنایی آن را به طور دقیق اندازه گیری کنیم، کاملا مشخص بود که صفحه نمایش P30 Pro بسیار درخشان است. این امر در تست‌هایی که از آن گرفتیم نیز کاملا واضح بود و فرضیه ما را به اثبات رساند. در حالت دستی نهایت روشنایی نمایشگر این گوشی ۵۷۰ نیت است اما اگر آن را در حالت خودکار قرار دهید، در نور شدید می‌تواند تا ۶۰۵ نیت هم افزایش پیدا کند.
البته صفحه نمایش این گوشی درخشان‌ترین نمایشگری که تا به حال در گوشی‌های دیگر دیده باشید، نیست اما باز هم برای یک نمایشگر AMOLED کاملا خوب است. حداقل روشنایی هم در محیط‌های کاملا تاریک به ۲ نیت می‌رسد که برای جلوگیری از آسیب دیدن چشم و خستگی آن کاملا عالی است.
سخت افزار
Huawei P30 Pro هم درست مانند تمام مدل‌های سری Mate 20 از یک چیپست Kirin 980 که توسط HiSilicon ساخته شده است، استفاده می‌کند که در زمان عرضه شدن این گوشی یکی از آخرین چیپست‌های رده بالایی بود که در بازار عرضه وجود داشت. با توجه به این که تا امروز گوشی‌های زیادی عرضه شده که دارای پروسه پردازشی ۷ نانومتری هستند، ما با این دسته از چیپست‌ها کاملا آشنایی پیدا کرده‌ایم. جالب است که به عنوان مثال، چیپست Snapdragon 855 نیز بر پایه پردازش ۷ نانومتری ساخته شده است که هنوز هم پتانسیل‌های بسیار زیادی در اختیار دارد که به کار گرفته نشده‌اند.
Huawei P30 Pro با استفاده کردن از ترکیب غشاء گرافین و یک لوله‌ی گرمایشی با محفظه‌ی بخار، دارای یک سیستم خنک کننده‌ی بهبود یافته نسبت به مدل قبلی خود می‌باشد. چیپست Kirin 980 این گوشی هم دارای یک پردازنده مرکزی هشت هسته‌ای است که چهار عدد از آن‌ها هسته‌های Cortex-A76 هستند که دو عدد از آن‌ها با فرکانس بالای ۲.۶ گیگاهرتز فعالیت می‌کنند و دو عدد دیگر نیز دارای فرکانس ۱.۹۲ گیگاهرتز هستند. در کنار آن‌ها، چهار هسته‌ی کم مصرف Cortex-A55 وجود دارد که فرکانس آن‌ها تا ۱.۸ گیگاهرتز می‌تواند افزایش پیدا کند.
برای انجام دادن کارهای گرافیکی از Mali-G76 MP10 با ۱۰ هسته‌ی پردازشی استفاده شده است که نسبت به نسل قبلی خود یعنی Mali-G72 که در چیپست Kirin 970 به کار برده شده بود، اختلاف عملکرد بسیار فاحشی را نشان می‌دهد. از نظر حافظه‌ی داخلی، چهار مدل از این گوشی وجود دارد که فقط یکی از آن‌ها ۶ گیگابایت رم در اختیار دارد و سه مدل دیگر، هر کدام ۸ گیگابایت حافظه رم دارند. مدل‌های مختلف این گوشی از نظر حافظه داخلی شامل ۶/۱۲۸ به همراه ۸/۱۲۸ و ۸/۲۵۶ و همینطور ۸/۵۱۲ گیگابایت می‌شوند که حافظه داخلی آن‌ها برای یک گوشی پرچمدار کاملا مناسب است اما حافظه رم می‌توانست به ۱۲ گیگابایت نیز برسد اما هنوز هم تا پایان سال ۲۰۲۰ نیازی ندارد.
نرم افزار
این گوشی به طور پیش فرض دارای Android 9 Pie است که بر روی رابط کاربری اختصاصی خود هوآوی به اسم EMUI اجرا می‌شود. این گوشی در زمان عرضه خود اولین مدل از گوشی‌های هوشمند هوآوی به شمار می‌رفت که دارای نسخه‌ی جدید ۹.۱ این رابط کاربری بود. هوآوی سال‌ها است که بر روی رابط کاربری اختصاصی خودش کار کرده و اکنون به عنوان یکی از روان‌ترین رابط‌های کاربری آن را در بین کاربران گوشی‌های هوشمند موبایل جا انداخته است.
یکی از ویژگی‌های شاخص و برجسته‌ی رابط کاربری EMUI 9 وجود GPU Turbo 2.0 است که در زمان عرضه شدن این گوشی در ماه مارس سال ۲۰۱۹ فقط قابلیت پشتیبانی کردن از شش بازی داشت اما اکنون گسترش یافته و بازی‌های بسیار زیادی از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند. اما کار GPU Turbo 2.0 واقعا چیست؟ این ویژگی به تمام بازی‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند، اجازه می‌دهد که در عین این که کاملا نرم و روان اجرا می‌شوند، حالت کاملا پایداری هم داشته باشند تا با رزولوشن کامل، با ۶۰ فریم در ثانیه اجرا شوند.
هوآوی اکنون حالت Performance را در اختیار خود کاربران قرار داده است که شما در قسمت تنظیمات باتری P30 Pro می‌توانید آن را فعال کنید. حالت Performance باعث می‌شود که در برخی از مواقع سرعت گوشی مقدار کمی افزایش پیدا کند و به نهایت حدی که می‌تواند، برسد. این حالت بیشتر عملکرد و قدرت CPU را افزایش می‌دهد اما نه به اندازه‌ای که باعث شود بدنه‌ی گوشی بیش از حد داغ شود. در این صورت، خود گوشی به صورت خودکار تا زمانی که سرد شود، به تنظیمات اولیه خودش برمی‌گردد.
نتیجه‌ی این کار افزایش پیدا کردن راندمان گوشی به اندازه‌ی ۱۰ تا ۱۲ درصد در تمام تست‌های بنچمارک در تلاش اول است. بله، فقط همین. بنابراین، نمی‌توانیم با اطمینان خاطر تایید کنیم که استفاده کردن از این حالت ارزش گرم‌تر شدن بدنه‌ی گوشی نسبت به حالت عادی و افزایش پیدا کردن مصرف باتری را خواهد داشت.
به طور کلی، عملکرد Huawei P30 Pro این روزها دیگر در حد برخی از گوشی‌های میان رده‌ی بازار است و به هیچ وجه نمی‌تواند با گوشی‌های پرچمدار امروزی مانند سری Galaxy S20 رقابت کند اما در هر صورت، هنوز هم به اندازه‌ی کافی قدرتمند هست که بدون هیچ لگ، تاخیر، باگ و یا هر گونه مشکل دیگری از آن استفاده کنید و لذت ببرید و یا حتی سنگین‌ترین بازی‌های گرافیکی روز را بر روی آن با خروجی مطمئن اجرا کنید. در هر صورت، Kirin 980 هنوز هم یکی از بهترین چیپست‌هایی است که وجود آن در گوشی شما می‌تواند باعث یک تجربه دل نشین باشد.
دوربین
گوشی هوشمند Huawei P30 Pro در زمان عرضه‌ی خود به عنوان پیشگام تحول دوربین گوشی‌های هوشمند شناخته می‌شد. مدل قبلی آن یعنی P20 Pro نیز در زمان عرضه خود دقیقا همینطور بود اما اکنون به جای سه دوربین، در پنل پشتی P30 Pro از چهار دوربین استفاده شده است. این گوشی تمام دستاوردها و تجربه‌هایی که هوآوی در زمنیه‌ی عکاسی در صنعت گوشی‌های موبایل هوشمند در طی سال‌های فعالیت خود به دست آورده را در اختیار دارد و علاوه بر این، حامل یکی از آخرین و بهترین ساخته‌هایLeica نیز در زمان عرضه خود بوده است. بنابراین، قبل از این که بررسی دوربین‌های آن را آغاز کنیم، انتظارات بسیار بالایی از آن داریم و قصد داریم کاملا سخت گیر باشیم.
سه عدد از این چهار دوربین در یک جایگاه برآمده‌ی عمودی که در گوشه بالای سمت چپ پنل پشتی این گوشی قرار دارد، جای دارند. اولین لنز از بالا دارای یک سنسور ۲۰ مگاپیکسلی فوق عریض با گشودگی دیافراگم f/2.2 است. پس از آن دوربین اصلی این گوشی که دارای یک سنسور ۴۰ مگاپیکسلی عریض می‌باشد، قرار دارد که دارای یک لنز OIS با دیافراگم f/1.8 است. در نهایت، دوربین تله فوتوی پریسکوپی این گوشی قرار دارد که دارای یک لنز OIS با رزولوشن ۸ مگاپیکسل و دیافراگم f/3.4 می‌باشد و تا حد ۵ برابر زوم اپتیکال دارد. دوربین چهارم که در کنار دوربین‌های سه گانه‌ی این گوشی قرار دارد، یک سنسور ToF است و در بالای آن هم فلش LED دو گانه‌ی آن قرار دارد.
اکنون که با هر چهار دوربین این گوشی آشنا شدیم، بهتر است عملکرد آن‌ها را بررسی کنیم. عکس‌هایی که با دوربین اصلی این گوشی در نور روز گرفته می‌شوند، هنوز هم جزو زیباترین عکس‌هایی هستند که در یک گوشی هوشمند می‌توان پیدا کرد. حتی در مناطقی که دارای سوژه‌ی پیچیده باشند هم جزئیات به شدت زیاد است، محدوده دینامیکی استثنایی است، رنگ‌ها بسیار دقیق هستند، کنتراست شگفت انگیز است و به طور کلی، تمام مقیاس‌های سنجش در بالاترین حد خود هستند. همچنین برخلاف Huawei P20 Pro آسمان دیگر حالت سبز یا بیش از حد آبی پیدا نمی‌کند.
علاوه بر این، عکس‌هایی که با دوربین فوق عریض گرفته می‌شوند نیز جزئیات بسیار زیادی دارند اما با این حال، جزئیات آن‌ها به اندازه‌ی عکس‌های دوربین اصلی نیست. پردازش و نمایش دادن رنگ‌ها بسیار عالی است و کاملا به واقعیت نزدیک هستند اما سطح نویز آن‌ها هنوز هم بسیار پایین است. محدوده‌ی دینامیکی اغلب اوقات شگفت انگیز است اما هنوز هم مقدار کمی محدودتر از دوربین اصلی است. البته یکی از ویژگی‌های شاخص دوربین فوق عریض این گوشی (که اکنون در تعداد زیادی از دوربین‌های فوق عریض دیگر نیز همینطور است) این است که به شما اجازه می‌دهد در حالت مایکرو هم عکاسی کنید. برای این کار باید حالت دوربین را بر روی Super Macro قرار دهید.
با وجود این که دوربین تله فوتوی این گوشی فقط ۸ مگاپیکسل رزولوشن دارد، اما عکس‌های آن ۱۰ مگاپیکسلی هستند. شاید هوآوی آن‌ها را ارتقاء می‌دهد تا رزولوشن آن‌ها به اندازه دوربین اصلی باشد. بنابراین، عکس‌های 5x کاملا تماشایی هستند. عکس‌های زوم شده بسیار پرجزئیات هستند و دسترسی اضافی که به شما می‌دهند، برای یک گوشی هوشمند بسیار عالی است. رنگ‌ها، کنتراست و محدوده دینامیکی هم کاملا عالی هستند. باید اضافه کنم که زوم ۱۰ برابری در این گوشی به صورت ترکیبی انجام می‌شود و زوم ۵۰ برابری هم دیجیتال است که کیفیت بسیار بدی دارد اما می‌تواند برای خواندن یک تابلوی دور بسیار کارآمد باشد.
دوربین سلفی P30 Pro دارای یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی است که متاسفانه با وجود چنین رزولوشن بالایی، هنوز هم از فوکوس ثابت استفاده می‌کند. به لطف AI HDR+ محدوده‌ی دینامیکی آن برای یک دوربین سلفی کاملا خوب است و به همین علت مهم نیست که پشت سر شما یک منبع نور شدید وجود داشته باشد یا خیر؛ زیرا به خوبی نور را تنظیم می‌کند. رنگ‌ها واقعی هستند و جزئیات زیادی هم در عکس‌های سلفی وجود دارد اما باید اشاره شود که به عنوان یک دوربین ۳۲ مگاپیکسلی رزولوشن آن‌ها چندان شگفت انگیز نیست اما هنوز هم کاملا خوب است.
این گوشی به شما اجازه می‌دهد که با تمام دوربین‌های آن با رزولوشن 4K یا ۱۰۸۰ با ۳۰ فریم بر ثانیه فیلم برداری کنید. اما اگر فقط دوربین اصلی آن می‌توانست به صورت 4K/60 فیلم برداری کند، بسیار بهتر می‌شد. فیلم برداری اسلوموشن نیز با ۹۶۰ فریم قابل انجام شدن است.
باتری
در P30 Pro هم مانند P20 Pro از یک باتری ۴۲۰۰ میلی آمپری استفاده شده است. این باتری قابلیت پشتیبانی کردن از جدیدترین نسخه‌ی فناوری SuperCharge شرکت هوآوی را در اختیار دارد که قدرت آن به ۴۰ وات می‌رسد. برخلاف SuperCharge معمولی، این نسخه از ولتاژ بیشتری استفاده می‌کند که باعث افزایش پیدا کردن دمای باتری می‌شود. با این وجود، هوآوی اعلام کرده که باتری این گوشی تاییدیه TUV برای امنیت را در اختیار دارد. بنابراین، نباید نگرانی خاصی از این بابت داشته باشید.
شارژری که در جعبه‌ی نسخه‌ی مورد تست ما قرار داشت، تنها در عرض ۳۰ دقیقه توانست ظرفیت باتری را ۷۰ درصد کامل کند و در ۴۵ دقیقه آن را به ۹۰ درصد رساند و در ۶۰ دقیقه هم به طور کامل آن را شارژ کرد. علاوه بر این، P30 Pro تا حد ۱۵ وات می‌تواند از شارژر بی سیم هم پشتیبانی کند و حتی قابلیت شارژ برعکس نیز در اختیار دارد که از طریق آن می‌توانید در صورت لزوم، ساعت، دستبند یا حتی گوشی هوشمند خود را کمی شارژ کنید. اما این ویژگی همیشه و به طور دائم فعال نیست و اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید، باید با مراجعه کردن به تنظیمات باتری، آن را فعال کنید.
از نظر طول عمر باتری، گفته می‌شود که Huawei P30 Pro تا ۱۰۰ ساعت می‌تواند در حالت استندبای دوام بیاورد، حدود ۱۴ ساعت و نیم اجازه‌ی وبگردی به شما می‌دهد و ۲۰ ساعت هم می‌توانید با آن ویدئو تماشا کنید. در مکالمه‌ی 3G هم باتری این گوشی می‌تواند ۲۷ ساعت و ۳۹ دقیقه دوام بیاورد.
ارتباطات
در P30 Pro تمام ویژگی‌های ارتباطی که در یک گوشی پرچمدار در سال ۲۰۱۹ انتظار داشته باشید، وجود دارد. از این دست می‌توان به Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac دو بانده و Wi-Fi Direct و همینطور Hotspot اشاره کرد. در کنار آن Bluetooth 5.0, A2DP, aptX HD, LE نیز در دسترس قرار داده شده است. پشتیبانی از GPS به همراه A-GPS, GLONASS, BDS, GALILEO, QZSS و پورت اینفرارد و NFC نیز در آن وجود دارد. متاسفانه جک ۳.۵ میلی متری از این گوشی کنار گذاشته شده اما وجود درگاه USB C می‌تواند دلگرم کننده باشد.
جمع بندی
با وجود این که مدتی از عرضه شدن Huawei P30 Pro گذشته، اما این گوشی هنوز هم یکی از بهترین دوربین‌ها در گوشی‌های هوشمند را در اختیار دارد به طوری که یکی از معیارهای سنجش دوربین گوشی‌های امروزی به شمار می‌رود. این گوشی دقیقا همان انتخاب بزرگ و جاه طلبانه‌ای است که هر کسی که قصد خریدن یک گوشی جدید دارد، باید به آن فکر کند.
با توجه به سرعت پیشرفت بسیار سریع صنعت گوشی‌های هوشمند موبایل و سخت افزار آن‌ها، P30 Pro اکنون رده بالاترین گوشی پرچمدار بازار به شمار نمی‌رود اما هنوز هم قدرت آن به اندازه کافی زیاد است که همچنان قادر به انجام دادن سنگین‌ترین کارهای پردازشی با بهینه‌ترین حالت ممکن باشد.
