مقدمه
آیا به اندازه کافی با گوشیهای پرچمدارِ جمع و جور آشنایی دارید؟ خب، Huawei P40 به عنوان مدل پایه آخرین گوشیهای پرچمدار حال حاضر شرکت هوآوی در اختیار ما قرار دارد و روانه بازار شده است. دسته بندی کردن این گوشی به طور مطلق کار سختی است زیرا برخی از مشخصات آن در حد گوشیهای میان ردهی رو به بالا است و برخی دیگر از مشخصات آن نیز کاملا برای یک پرچمدار ساخته شده است. Huawei P40 هر چه هست، ویژگیها و قابلیتهای شاخص بسیار زیادی دارد که با ابعاد جمع و جور خودش میتواند خوش دستتر از برادرهای بزرگ خود باشد.
طراحی
در نگاه اول، Huawei P40 شباهت زیادی به مدلهای Pro این سری دارد اما اگر دقت کنید و یا آنها را کنار هم قرار دهید، تفاوتها کم کم خودشان را بروز میدهند. یکی از المانهای طراحی که در مدلهای Pro وجود داشت اما اکنون از این گوشی کنار گذاشته شده است، لبههای خمیده بدنه هستند که حس و حال یک گوشی پرچمدار واقعی را تداعی میکردند. علاوه بر این، ابعاد Huawei P40 اکنون به طور قابل توجهی از برادرهای خود کوچکتر شده است و از یک بدنه کوچکتر برخوردار شده است. البته اینها برای عده زیادی از مردم که از زبان طراحی مدلهای Pro گلهمند بودند، میتوانند خبرهای خوبی باشند.
سری P40 Pro از جدیدترین سری گوشیهای پرچمدار شرکت هوآوی، به خاطر طراحی خمیده بدنه خود در هر چهار طرف معروف هستند اما P40 فاقد این ویژگی است که به طور شگفت انگیزی در خوش دست بودن این گوشی تاثیر گذار بوده است و علاوه بر این، از لمس اشتباهی تصادفی نیز اکنون کاملا جلوگیری میکند. البته آن دسته از کسانی که طرفدار گوشیها و بدنههای خمیدهی آنها هستند، نباید زیاد نگران باشند زیرا بدنه پنل پشتی این گوشی هنوز هم کمی خمیده است و اطراف آن هم توسط یک فریم آلومینیومی باکیفیت پوشش داده شده است تا هنوز هم حس رده بالا بودن داشته باشد.
همچنین یکی از ویژگیهایی که به طور کامل از سری P40 Pro در مدل پایه این لاین آپ کنار گذاشته شده است، ضد آب بودن است. این گوشی فقط استاندارد IP53 در اختیار دارد که فقط برای جلوگیری از ورود گرد و غبار ملایم و قطرههای آب است. البته بهتر از هیچ است اما در هر صورت، یکی از کمبودهایی است که P40 نسبت به برادرهای بزرگتر خود دارد.
صفحه نمایش
گوشی Huawei P40 دارای یک صفحه نمایش ۶.۱ اینچی OLED با رزولوشن ۱۰۸۰ پیکسل است اما برخلاف مدلهای Pro فقط میتواند دارای نرخ تازه سازی استاندارد ۶۰ هرتز باشد که احتمالا بزرگترین وجه تمایز صفحه نمایش این گوشی با برادرهای بزرگ آن است زیرا اغلب مشخصات نمایشگر، حتی حفره کپسولی شکلی که در گوشه بالای سمت چپ آن وجود دارد نیز کاملا مشابه با مدلهای Pro است. رزولوشن دقیق نمایشگر این گوشی ۱۰۸۰ × ۲۳۴۰ پیکسل است و چگالی آن هم میتواند به ۴۴۲ پیکسل در هر اینچ برسد. جالب است که در حفره کپسولی شکل این گوشی نیز از دو دوربین سلفی استفاده شده است.
صفحه نمایش این گوشی توسط یک لایه شیشهی تخت پوشانده شده است اما هوآوی اطلاعاتی درمورد این که این شیشه ساخت چه شرکتی است، در اختیار ما قرار نداده است. البته در برخی از مناطق، یک محافظ هم برای صفحه نمایش در جعبه این گوشی وجود دارد اما بسیار کمیاب است. تستهای ما از صفحه نمایش Huawei P40 نشان دادند که حداکثر روشنایی نمایشگر میتواند به ۴۴۰ نیت برسد که با اغلب صفحه نمایشهای OLED دیگری که توسط شرکت سامسونگ ساخته شدهاند نیز مطابقت دارد. البته این میزان از روشنایی، تنها در حالت دستی است و در صورتی که روشنایی صفحه نمایش را بر روی حالت خودکار قرار دهید، نور آن میتواند به ۵۹۰ نیت هم برسد.
اکنون بهتر است کمی درمورد دقت رنگها در صفحه نمایش P40 صحبت کنیم. به طور کلی، در این گوشی دو گزینه برای نمایش رنگها وجود دارد که شامل Normal و Vivid میشوند. فضای رنگی هر یک از آنها با یکدیگر متفاوت است. به طور پیش فرض، حالت تصویر در این گوشی بر روی حالت Vivid تنظیم شده است. دقت رنگها در این حالت بسیار عالی است به طوری که میانگین deltaE به ۳.۵ میرسد و حداکثر انحراف نیز ۷.۲ است. اما اگر به حالت نرمال (sRGB) سوییچ کنید، به درجه بندی شگفت انگیز و بسیار خوبی دست پیدا خواهید کرد که deltaE در آن به ۱.۲ کاهش پیدا میکند.
سخت افزار
یکی از ویژگیهای مشترک P40 با مدلهای Pro این سری این است که هر سهی آنها از یک چیپست Kirin 990 5G برای فراهم کردن قدرت مورد نیاز خود بهره مند هستند. به طور کلی این چیپست مقدار کمی از مدل غیر 5G خود که در Huawei Mate 30 Pro به کار برده شده بود، سریعتر شده است. چیپست Kirin 990 5G دارای یک پردازنده هشت هستهای است که دارای چیدمان آشنایی از هستههای Cortex میباشد که به صورت ۲+۲+۴ در کنار هم قرار داده شدهاند که چهار هستهی اول A76 هستند و چهار هستهی دوم A55. در نسخهی 5G این چیپست نهایت فرکانس کاری هستههای پردازنده به ۲.۸۶ گیگاهرتز میرسد. دو هستهی A76 بعدی با فرکانس ۲.۳۶ گیگاهرتز کار میکنند و چهار هستهی سبک نیز دارای فرکانس کاری ۱.۹۵ گیگاهرتز هستند. این در حالی است که در نسخه غیر 5G این چیپست، فرکانس کاری هستههای CPU بسیار پایینتر از این بود.
برای انجام دادن عملیات پردازشی و کارهای گرافیکی این گوشی از یک GPU یا پردازنده گرافیکی به اسم Mali G76 استفاده شده است که ۱۶ هستهی پردازشی دارد. پردازندهی گرافیکی، یکی از ویژگیهای مشترکی است که میان هر دو نسخهی چیپست Kirin 990 وجود دارد و 5G بودن یا نبودن آن مهم نیست. در نهایت، واحد پردازشی عصبی یا همان NPU این گوشی هم از دو هستهی بزرگ به همراه دو هستهی کوچک تشکیل شده است اما مدل غیر 5G این چیپست تنها دارای یک هستهی بزرگ بود.
از نظر حافظه داخلی، سه مدل مختلف از Huawei P40 وجود دارد. نسخهی پایه این گوشی دارای ۶ گیگابایت حافظه رم به همراه ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی است، مدل میان ردهی این گوشی ۸ گیگابایت حافظه رم به همراه ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی در اختیار دارد و در نهایت، رده بالاترین مدل این گوشی هم از ۸ گیگابایت رم به همراه ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی برخوردار است. یکی از ویژگیهای این گوشی حالت Performance است که این گوشی در این حالت، اهمیتی به گرما و یا مصرف باتری نمیدهد اما در ازای آن، واقعا عملکرد دستگاه را ارتقاء میدهد. با این وجود، بررسیهای ما نشان داد وقتی که این حالت را فعال میکنیم، عملکرد GPU ارتقاء پیدا میکند اما تاثیری بر روی CPU ندارد.
گوشی Huawei P40 در تستهای بنچمارک، در حد و اندازههای خودش کاملا درخشان عمل میکند و علاوه بر این، در کاربرد روزمره هم بسیار عالی است. این گوشی در صدر چارتهای بنچمارک قرار نمیگیرد اما فاصله چندان زیادی هم تا صدر ندارد. علاوه بر این، عملکرد آن در کنترل دمای داخلی هم بسیار خوب است. بنابراین، شما میتوانید بدون نگرانی از داغ شدن بیش از حد این گوشی، هر کاری که دوست دارید، با آن انجام دهید.
نرم افزار
گوشی Huawei P40 دارای رابط کاربری EMUI 10.1 است که در زمان عرضه شدن این گوشی آخرین نسخهی موجود از این رابط کاربری به شمار میرفت که بر پایه اندروید ۱۰ طراحی و ساخته شده است. مثل تمام گوشیهای اخیر شرکت هوآوی، P40 هم اجازهی دسترسی به هیچ یک از اپهای گوگل را ندارد زیر اجازهی استفاده از Google Play Services به دلیل تحریمهای دولت آمریکا از این شرکت غول پیکر چینی گرفته شده است که قطعا در جریان حاشیههای آن قرار دارید. اما بدتر از آن، این است که در سالگرد تمدید این تحریمها، وزارت بازرگانی آمریکا نیز در طی دستور العملی، ارسال هر گونه چیپست و پردازندهای را هم برای شرکت هوآوی ممنوع کرد تا این شرکت را به انزوای بیشتری بکشاند.
اما با این حال، هوآوی هنوز هم از حرکت متوقف نشد و همچنان به مسیر خودش ادامه داد. آنها خدمات منحصر به فرد خود به اسم Huawei Mobile Services را معرفی کردند تا جایگزین Google Play Services کنند و بدین وسیله، کمبود و عدم وجود اپها و خدمات گوگل را تا حد بسیار زیادی جبران کنند. البته این سرویس هنوز در ابتدای مسیر خودش قرار دارد و قطعا در آینده به تکامل و گسترش بیشتری خواهد رسید. یکی دیگر از فعالیتهای هوآوی در این راستا، فروشگاه AppGallery نام دارد که هنوز به تکامل Google Play نرسیده، اما به سرعت در حال گسترش و رشد کردن است.
برای بازگشایی کردن قفل صفحه نمایش، گزینههای رایج اندروید ۱۰ در دسترس قرار دارند اما در راس آنها سنسور تشخیص اثر انگشت این گوشی است. البته در کنار آن Face Unlock مبتنی بر مادون قرمز نیز در دسترس قرار دارد که هر دوی آنها در کنار یکدیگر میتوانند کار کنند؛ هر کدام که زودتر پاسخ دهد. سنسور تشخیص اثر انگشت اپتیکال این گوشی که در زیر صفحه نمایش و پایین آن کار گذاشته شده است، یکی از سریعترین سنسورهای اثر انگشت است که در حال حاضر در گوشیهای هوشمند مختلف بازار وجود دارد.
به لطف دوربینهای سلفی دوگانه این گوشی که یکی از آنها یک سنسور ToF میباشد، عملکرد تشخیص صورت در این گوشی مشابه با سنسور Face ID در گوشیهای آیفون شرکت اپل است. این ساز و کار حتی در تاریکی هم قابلیت تشخیص دادن صورت کاربر را دارد و اغلب از سنسور تشخیص اثر انگشت سریعتر است زیرا به محض این که آن را برمیدارید، قبل از این که انگشت خود را بر روی صفحه نمایش بگذارید تا سنسور اثر انگشت آن فعال شود، صورت شما را اسکن میکند و به سرعت تشخیص میدهد.
به دلیل بهینه سازی بسیار خوبی که نرم افزار این گوشی با سخت افزار آن پیدا کرده است، عملکرد این گوشی کاملا نرم و روان است. از همان دقیقه اول که شروع به کار کردن با P40 میکنید، نرم و روان بود تجربه کاربری آن را کاملا احساس میکنید. خوشبختانه هر چقدر زمان بیشتری به انجام دادن این کار ادامه دهید، بیشتر از کار کردن با P40 لذت خواهید برد.
دوربین
P40 هم مانند P40 Pro دارای یک دوربین Ultra Vision Camera با سنسور ۵۰ مگاپیکسلی است که به عنوان دوربین اصلی این گوشی ایفای نقش میکند. علاوه بر این دوربین که دارای یک اسم تجملی است، P40 دارای یک سنسور فوق عریض ۱۶ مگاپیکسلی و همینطور یک سنسور ۸ مگاپیکسلی تله فوتو با قابلیت زوم اپتیکال ۳ برابری است. برخلاف مدلهای Pro در P40 سنسور سه بعدی ToF از پنل پشتی آن کنار گذاشته شده است اما هنوز هم در حفره کپسولی شکل صفحه نمایش این گوشی یکی از این سنسورها وجود دارد.
دوربین اصلی Ultra Vision Camera این گوشی دارای یک سنسور بزرگ ۱/۱.۲۸ اینچی Quad Bayer با فیلتر رنگ RYYB میباشد که از نظر اندازه و ابعاد فیزیکی، حتی از سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی گوشی Samsung Galaxy S20 Ultra که سنسور آن ۱/۱.۳۳ اینچ اندازه داشت نیز بزرگتر است. فیلتر رنگ RYYB این گوشی زیرْ پیکسلهای زرد را جایگزین زیرْ پیکسلهای سبز کرده است. خود هوآوی میگوید زرد کمک میکند که سسنور دوربین، ۴۰ درصد بیشتر از سنسورهای RGGB معمولی، در تاریکی نور جذب کند. نتیجهی این تغییر، در اختیار داشتن عکسهای شفافتر و پرجزئیاتتر در محیطهای تاریک خواهد بود.
Huawei P40
دوربین فوق عریض این گوشی به نظر میرسد که همان سنسور ۱۶ مگاپیکسلی است که در P30 هم به کار برده شده بود که پشت یک لنز ۱۷ میلی متری با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 قرار داده شده است. مثل دوربین اصلی، دوربین فوق عریض این گوشی هم قابلیت پشتیبانی از فوکوس خودکار دارد و بدین ترتیب شما میتوانید علاوه بر عکسهای فوق عریض، عکسهای کلوزآپ بسیار خوبی هم با این دوربین بگیرید.
دوربین تله فوتوی این گوشی نیز مشابه با P30 باقی مانده است. این دوربین دارای یک سنسور ۸ مگاپیکسلی است که در پشت یک لنز ۸۰ میلی متری با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.4 برای زوم اپتیکال ۳ برابری قرار گرفته است. لرزشگیر اپتیکال به همراه فوکوس خودکار نیز در این دوربین در دسترس قرار داده شده است.
دوربین سلفی اصلی این گوشی دارای یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی با لنز ۲۶ میلی متری و گشودگی دهانه دیافراگم f/2.0 است که دارای فوکوس ثابت میباشد. دوربینهای سلفی مدلهای Pro دارای فوکوس خودکار هم میباشند اما ما چنین قابلیتی در P40 ندیدیم. در کنار آن یک سنسور سه بعدی ToF نیز در این گوشی وجود دارد که با اسم دوربین IR نیز شناخته میشود و کار اصلی آن کمک کردن به تشخیص چهره در حالت Face Unlock است اما به جز این، برای تار کردن پس زمینه در عکسهای پرترهی سلفی نیز به کار برده میشود.
اما اکنون که با همهی دوربینهای این گوشی آشنا شدیم، بهتر است کمی درمورد کیفیت عکسهای آنها نیز صحبت کنیم. دوربین اصلی P40 در حالتهای ۵۰ یا ۱۲.۵ مگاپیکسل میتواند عکاسی کند که در هر دو حالت، کیفیت خارق العادهای دارد. جزئیات به دست آمده، حتی در محیطهای پیچیده نیز نمونه است، محدوده دینامیکی شگفت انگیز است، هیچ نویزی که قابل دیدن باشد وجود ندارد و رنگها کاملا زنده و واقعی هستند و حتی گاهی اوقات گرمتر از حالت واقعی هم نمایش داده میشوند. یک حالت High-Res وجود دارد که همانطور که از اسم آن نیز میتواند حدس زد، از دوربین اصلی استفاده میکند و در حالت فول ۵۰ مگاپیکسلی عکاسی میکند. گرفتن چنین عکسی بیشتر از یک ثانیه هم طول نمیکشد و یک عکس با رزولوشن بسیار بالا ثبت میکند که وسعت دید آن نسبت به حالت ۱۲.۵ مگاپیکسل کمی بیشتر است.
به دوربین فوق عریض ۱۶ مگاپیکسلی این گوشی میرسیم که با وجود این که عملکرد کاملا قابل قبولی دارد، اما به پای سنسور ۴۰ مگاپیکسلی که در مدلهای Pro به کار برده شده است، نمیرسد. در هر صورت، هنوز هم از عکاسی با این دوربین لذت خواهید برد. مرکز عکسهای آن به اندازه کافی شارپ و واضح است اما گوشهی آنها کمی نرم نمایش داده میشود. رنگها کاملا خوب و زیبا هستند، کنتراست عالی است و محدوده دینامیکی هم همینطور. بدیهی است که جزئیات آنها به اندازه سنسور ۴۰ مگاپیکسلی که در مدلهای Pro وجود دارد، نیست اما برای مصارفی مانند عکاسی پانوراما هنوز هم بسیار کاربردی است.
باتری
Huawei P40 دارای یک باتری ۳۸۰۰ میلی آمپر ساعتی است که قابلیت پشتیبانی از نسل اول Super Charge شرکت هوآوی را دارد که قدرت آن به ۲۲.۵ وات میرسد. به طور عادی، این شارژر در جعبهی P40 وجود دارد و با وجود این که سریعترین شارژر موجود در بازار به شمار نمیرود، اما ظرفیت باتری این گوشی را تنها در عرض ۳۰ دقیقه میتواند از ۰ به ۶۰ درصد برساند و یک ساعت شارژ هم ظرفیت باتری را به ۹۰ درصد خواهد رساند. بنابراین، هنوز هم کاملا سریع است و فقط سریعترین شارژر موجود در بازار نیست.
Huawei P40 قابلیت پشتیبانی کردن از شارژ هوشمند دارد به طوری که اگر شما آن را در طول شب به شارژر متصل کنید، به طور چشمگیری سرعت شارژ را کاهش میدهد که تا قبل از طلوع آفتاب گوشی شما را بدون این که در حالت پر در شارژ بماند، به طور کامل شارژ خواهد کرد. با این وجود، برخلاف مدلهای Pro قابلیت شارژ بی سیم ندارد. نتایج تستهای ما از طول عمر باتری این گوشی هم بسیار خوب و رضایت بخش بود. بیش از ۱۳ ساعت میتوانید با آن به وبگردی بپردازید، ۱۸ ساعت و ۳۷ دقیقه ویدئو تماشا کنید و یا بیش از ۲۲ ساعت مکالمه 3G داشته باشید. طول عمر باتری در حالت استندبای هم میتواند به ۸۹ ساعت برسد که به طور کلی برای یک روز استفاده به طور کامل کافی است و حتی ممکن است برای روز بعد هم مقداری نیرو باقی بماند.
ارتباطات
مشخصات ارتباطات P40 شامل Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax دو بانه به همراه Wi-Fi Direct و Hotspot میباشد و در کنار آن Bluetooth 5.1, A2DP, LE نیز در دسترس قرار دارد. قابلیت پشتیبانی از GPS به همراه A-GPS, GLONASS, BDS, GALILEO, QZSS, NavIC و NFC نیز در این گوشی وجود دارد. از طریق درگاه USB C این گوشی میتوانید به انتقال داده و یا شارژ کردن گوشی بپردازید. البته مانند مدلهای Pro، گوشی P40 هم فاقد رادیوی FM و جک ۳.۵ میلی متری هدست است.
جمع بندی
با وجود این که مشخصات زیادی وجود دارد که در مقایسه با مدلهای Pro این سری از P40 کنار گذاشته شده است، اما این گوشی هنوز هم یک پرچمدار معمولیِ رو به بالا به شمار میرود. ما این گوشی را یک پرچمدار تمام عیار نمیدانیم زیرا گوشیهای زیادی وجود دارند که دارای باتریهای بزرگتری هستند و یا حافظه رم بیشتری دارند که تا ۱۲ یا حتی ۱۶ گیگابایت نیز میرسند اما از طرفی دیگر، ویژگیهایی مانند دوربین اصلی و یا صفحه نمایش خیره کننده این دستگاه هنوز هم در ردهی گوشیهای پرچمدار بازار است.
اگر علاقه به داشتن دستگاهی دارید که کاملا خوش دست و جمع و جور باشد و در عین حال نزدیکترین مشخصات را به یک گوشی پرچمدار تمام عیار داشته باشد، Huawei P40 میتواند یکی از بهترین گزینهها برای شما باشد. البته اگر وجود Google Play Services برایتان اهمیت نداشته باشد و بتوانید با AppGallery نیازهای خود را برطرف کنید.