بررسی گلکسی A12 سامسونگ

مقدمه

در ماه های پایانی سال 2020، شرکت کره ای سامسونگ جدیدترین محصول اقتصادی خود از سری A1X را با نام گلکسی A12 معرفی نمود. دستگاهی که در مقایسه با نسل پیشین خود به روزرسانی ها متعددی را به خود دیده و حالا قدرتمندتر، زیباتر و کارآمدتر شده است. با مجله گوشی پلازا همراه باشید تا این گوشی هوشمند خوش قیمت را زیر ذره بین قرار دهیم و نقاط قوت ضعف آن را بررسی کنیم.

طراحی

تغییرات A12 در مقایسه با نسل پیشین در زمینه طراحی را می توان در چند مورد خلاصه کرد و حالا با گوشی هوشمندی ضخیم تر، سنگین تر، بزرگ تر و باریک تری رو به رو هستیم که قسمت بیشتری از پنل جلویی آن را صفحه نمایش تشکیل داده است. ضخامت بالا و همچنین وزن 205 گرمی A12 را می توان به افزایش حجم باتری نسبت داد و همچنین بلندتر شدنش را نیز میتوان به پای افزایش 0.1 اینچی اندازه نمایشگر آن گذاشت.

در حقیقت گلکسی A12 طول و عرضی معادل 75.8 × 164 میلی متر دارد و ضخامت آن نیز 8.9 میلی متر است. این در حالیست که ضخامت بدنه گوشی A11 تنها 8.0 میلی متر بود. از این رو به جرات می توان گفت که در اینجا افزایش عمر باتری و همچنین کارایی دستگاه برای سامسونگ از اولویت بیشتری برخوردار بوده است.

گوشی هوشمند جدید و اقتصادی سامسونگ از بدنه ای پلاستیکی استفاده می کند که تا لبه های دستگاه به صورت یکپارچه ادامه پیدا کرده و در رنگ های مشکی، سفید، قرمز و آبی عرضه شده است. بخش پشتی A12 همانند گلکسی A02 بافتی با خط های 45 درجه دارد؛ در نتیجه خط و خش های احتمالی در پشت دستگاه که عموما ناشی از فشار کاور به بدنه و یا کلید و سکه های درون جیب کاربر است، به حداقل خواهند رسید. البته ناگفته نماند که کشیدن ناخن بر روی این بافت حس بسیار متفاوتی را منتقل می کند که حتی پتانسیل تبدیل شدن به یک Fidget را نیز دارد. در بخش پایینی دستگاه و درست در جایی که لوگوی سامسونگ وجود دارد، قسمتی مربعی شکل به صورت کاملا صاف و بدون بافت طراحی شده است! دلیل این کار هیچ توجیهی در زمینه طراحی ندارد و به نظر می رسد که سامسونگ تنها می خواسته تا پشت A12 را از یکنواختی خارج کند.

در بالای بخش پشتی، یک ماژول دوربین چهارگانه به چشم می خورد و هر چهار دوربین در یک قاب و در زیر یک شیشه محافظ قرار گرفته اند. درنتیجه در مدل امسال شاهد بهره گیری از یک دوربین جدید نیز هستیم که در ادامه و در بخش دوربین درباره آن صحبت خواهیم کرد. در پایین ماژول نیز فلاش LED تکی به چشم می خورد.

قسمت جلویی گلکسی A12 را صفحه نمایش 6.5 اینچی آن تشکیل می دهد و همانطور که گفته شد در مقایسه با نسل پیشین تنها 0.1 اینچ بزرگ تر شده است. در بالای نمایشگر بریدگی قطره ای آن به چشم می خورد که دیگر در سال 2021 یک ترند محسوب نمی شود؛ زیرا عمومِ گوشی های هوشمند حالا از روزنه نمایشگر و یا حتی دوربین زیر نمایشگر استفاده می کنند. درست است گه این فناوری ها برای یک گوشی اقتصادی کمی گران محسوب می شود اما همین فناوری به ظاهر گران در نسل پیشین حضور داشت و سامسونگ با یک قدمِ رو به عقب، چنین ویژگی بسیار خوب و جذابی را حذف کرده است.

در سمت چپ دستگاه تنها شیار سیم کارت دوگانه و شیار کارت حافظه microSD به چشم می خورند که هر سه به صورت کمبو و در قالب یک شیار در بالای این بخش قرار دارند. در سمت مخالف نیز شاهد قرارگیری دکمه های صدا و سنسور اثر انگشت هستیم که در این مدل با دکمه هوم ترکیب شده و همانند گوشی های میان رده باکیفیت، ظاهر شده است. موارد دیگر چون جک هدفون، بلندگو، پورت USB-C و میکروفون نیز در قسمت پایین قرار گرفته اند.

طراحی گلکسی A12 بهبودهای مختلفی را تجربه کرده است و به طور کلی می توان گفت که اکثر این تغییرات مثبت بوده است؛ اما موضوعی اصلی افزایش وزن و ضخامت دستگاه است که این امکان وجود دارد تا برای عده ای این موضوع ناخوشایند باشد.

صفحه نمایش

نمایشگر گوشی هوشمند گلکسی A12 سامسونگ از نوع PLS IPS است؛ بدین معنی که سامسونگ موفق شده تا با تغییراتی در پنل IPS و در نتیجه افزایش زاویه دید، افزایش سطح روشنایی و همچنین کاهش هزینه های آن، مدلی جدید از آن را با این نام عرضه کند. بنابراین PLS IPS را می توان پنلی بهتر از مدل معمولی IPS LCD عنوان کرد.

این نمایشگر 6.5 اینچی از دقت 1600 × 720 بهره می برد و نسبت آن نیز 20:9 است. یکی از دلایل افزایش طول A12 را می توان همین نسبت صفحه آن دانست. موردی که حتی می تواند به خوش‌دست‌تر شدن موبایل نیز کمک کند. با در نظر گرفتن اندازه نمایشگر و همچنین دقت آن می توانیم چگالی پیکسلی آن که در حدود 264ppi هست را نیز تعیین کنیم. این چگالی می تواند تضمین کننده کیفیت و وضوح نمایشگر باشد. وضوحی که به طور مستقیم با تجربه کاربر از گوشی هوشمند در ارتباط است و کم بودن آن می تواند تاثیر بسزایی در کاهش این تجربه باشد.

با کنار هم قرار دادن A11 و A12 به خوبی می توانید کاهش حاشیه های نمایشگر را متوجه شوید. سامسونگ موفق شده تا با انجام این موضوع نسبت نمایشگر به بدنه را در این مدل به 85.8 درصد برساند! عددی که در مدل پیشین تنها 81 درصد بود. همین موارد در کنار ظاهری جذاب، A12 را تبدیل به دستگاهی مدرن کرده که چندان تفاوتی میان آن و دیگر گوشی های میان رده بازار به چشم نمی خورد.

کره ای ها برای کاهش هزینه ها به جای قرار دادن سنسور تشخیص نور (Ambient Sensor) در گلکسی A12، از دوربین سلفی برای تشخیص میزان نور محیط و در نتیجه تنظیم خودکار روشنایی نمایشگر کمک گرفته اند. اما هیچ جای نگرانی نیست و دوربین سلفی به خوبی از پس این کار بر می آید. در تست های انجام شده حداکثر روشنایی پنل LCD این گوشی در حالت دستی به 400 نیت رسید و در زمان فعال بودن ویژگی تنظیم روشنایی خودکار، این عدد تا 470 نیت نیز قابل افزایش است. از این رو با LCD بسیار روشنی رو به رو هستیم که به خوبی می تواند در شرایط نوری مختلف محتوای خود را نمایش دهد. لازم به ذکر است که میزان انعکاس نور از صفحه نمایش کمی زیاد است اما با این وجود همچنان می توان آن را نادیده گرفت.

صحبت از سطح رویی نمایشگر شد و باید بگوییم که سامسونگ جنس شیشه محافظ نمایشگر گلکسی A12 را اعلام نکرده است و به همین علت  بعید به نظر می رسد که شیشه گوریلا گلس در آن استفاده شده باشد. از این رو توصیه می کنیم تا در هنگام خرید گوشی یک محافظ گلس نیز برای آن خریداری کنید.

سخت افزار

قلب تپنده گلکسی A12 سامسونگ را یک تراشه 8 هسته ای مدیاتک Helio P35 تشکیل می دهد که هسته های آن همگی از نوع Cortex-A53 بوده و به صورت 4+4 در دو کلاستر با فرکانس های 2.35 گیگاهرتز و 1.8 گیگاهرتز فعالیت می کنند. با وجود هسته های قدرتمندتر، می توانیم عملکرد بهتری را در مقایسه با گوشی هایی با پردازنده اسنپدراگون 450 همچون گلکسی A02s و M02s انتظار داشته باشیم.

در زمینه گرافیکی نیز تراشه مجتمع PowerVR GE8320 اجرای صحیح محتوای گرافیکی دو بعدی و سه بعدی را تضمین می کند. البته همانطور که انتظار می رود این تضمین چندان رده بالا و حتی متوسط نخواهد بود چرا که با تراشه ای اقتصادی طرف هستیم که به منظور اجرای وظایف سبک طراحی شده است.

در زمینه میزان رم و حافظه داخلی نیز انتخاب های فراوانی خواهید داشت. سامسونگ A12 را در مدل های 3/32 گیگابایت، 4/64 گیگابایت، 4/128 گیگابایت و 6/128 گیگابایت عرضه کرده است. بنابراین در انتخاب حافظه هیچ محدودیتی نخواهید داشت.

برای بررسی قدرت سخت افزاری یک تراشه هیچ کاری بهتر از اجرای برنامه های بنچمارک گیری به منظور تعیین توانایی های آن تراشه نیست. از این رو بنچمارک Geekbench را انتخاب کردیم که در زمینه اندازه گیری قدرت تراشه ها یکی از بهترین و در عین حال مورد اعتماد ترین ها به شمار می رود.

تراشه Helio P35 در آزمون تک هسته ای این بنچمارک توانست امتیاز 169 را به دست بیاورد و تنها کمی بالاتر از نوکیا 2.4 که از هم رده های A12 محسوب می شود، قرار بگیرد. از طرف دیگر گوشی های دیگری چون Poco M3 و Y7a هواوی توانستند به راحتی امتیازهایی تا 2 برابر بیشتر را کسب کنند. عملکرد چند هسته ای این تراشه نیز با کسب 1034 امتیاز همچنان همان جایگاهِ بالاتر از نوکیا 2.4 را نصیب گلکسی A12 کرد. گفتنی است که در بنچمارک انتوتو نیز گوشی هایی چون Poco M3 توانستند امتیازی تا 70% بیشتر از A12 ثبت کنند که خبر خوبی برای خریداران این گوشی نیست.

با مواردی که در بالا گفته شد به خوبی می توان فهمید که سامسونگ در نظر داشته تا سود خود از این بازار را همچنان حفظ کند؛ چرا که سهم بالایی از بازار را در اختیار دارد و وجود مشتریان متعدد نیز اعتماد به نفس کافی برای انجام این ریسک را به آن داده است. اما مطمئنا وجود شرکت های چینی چون شیائومی زنگ خطری برای سامسونگ به شمار می روند و این شرکت کره ای هرچه زودتر باید تجدید نظری در سیاست های خود در زمینه حاشیه سود دستگاه هایش بکند. در غیراینصورت به زودی بازار گوشی های اقتصادی را نیز به شیائومی واگذار خواهد کرد.

گلکسی A12 در زمینه سخت افزار و خصوصا قدرت پردازشی در مقایسه با رقیبانش حرف های زیادی برای گفتن ندارد اما همچنان می توان از آن به عنوان گوشی توانمندی یاد کرد که از پس عمومِ کارهای روزمره برخواهد آمد. کارهایی چون اجرای چند برنامه به صورت همزمان و همچنین انجام بازی هایی با گرافیک سبک.

در انتهای بخش سخت افزار نیز باید به عملکرد سنسور اثر انگشت اشاره کنیم که حالا با دکمه پاور ترکیب شده است. در تست های انجام شده این سنسور سرعت و دقت بسیار خوبی داشت و حتی در صورت کثیف بودن یا خیس بودن نسبی انگشت نیز توانست آن را تشخیص بدهد. البته برای قفل گشایی راه دیگری نیز وجود دارد که همان تشخیص چهره دو بعدی است. البته به هیچ وجه استفاده از این راه را پیشنهاد نمی کنیم چرا که قفل دستگاه به راحتی حتی با عکس شما نیز باز خواهد شد.

دوربین

همانطور که در بخش طراحی گفته شد گلکسی A12 از دوربین چهارگانه در پشت بهره می برد و به صورت مربعی شکل قرار دارند. دوربین اصلی شامل یک سنسور 48 مگاپیکسلی می شود که با استفاده از تکنولوژی Quad Bayer هر چهار پیکسل را به یک پیکسل ناب تبدیل می کند. این پیکسل از روشنایی بیشتری نسبت به پیکسل های معمولی بهره می برد و همچنین جزئیات و در نتیجه وضوح آن نیز در سطح بالاتری قرار دارد.

عکس های ثبت شده با دوربین اصلی کیفیت بسیار خوبی دارند. کنتراست تصاویر بالاست و گستره دینامیکی نیز وسعت قابل قبولی دارد. همچنین تنظیم سفیدی به درستی انجام می شود. اما موردی که در عکس های شهری ممکن است کمی آزار دهنده باشد، خمیدگی اندک گوشه های تصاویر است که به واسطه لنز عریض آن به وقوع می پیوندد. گفتنی است که غلظت رنگ ها نیز مناسب است و میتوانید عکس های شادابی در طول روز ثبت کنید.

دوربین دوم یعنی دوربین 5 مگاپیکسلی دستگاه، از لنزی فوق عریض با زاویه دید گسترده 123 درجه بهره می برد. به دلیل رزولوشن پایین سنسور، عکس ها وضوح کافی را ندارند و حتی در نور کافی نیز می توان نویز را به خوبی در تصاویر مشاهده کرد. کنتراست نیز مناسب نیست و در برخی مواقع عکس ها کمی به سفیدی گرایش دارند. اما در مجموع در طبیعت گردی هایتان می توانید روی این دوربین برای عکس برداری از مناظر حساب کنید.

دوربین ماکرو نیز همانطور که از نامش پیداست برای ثبت تصاویر ماکرو مورد استفاده قرار می گیرد. اما در زمان استفاده از آن متوجه خواهید شد که در حقیقت این دوربین تنها توانایی ثبت تصاویر کلوز آپ را دارد و نمی تواند در حد دوربین های ماکرو به سوژه نزدیک شود. اما همچنان با وجود سنسور 2 مگاپیکسلی آن تصاویر خروجی کیفیت مناسبی دارند و در مواقع لزوم می تواند به دوربینی کاربردی تبدیل شود.

آخرین دوربین نیز سنسوری 2 مگاپیکسلی دارد و تنها برای تشخیص عمق در زمان ثبت تصاویر پرتره از آن استفاده می شود.

و اما دوربین سلفی. سامسونگ برای این دوربین یک سنسور 8 مگاپیکسلی استفاده کرده است که با وجود برخوداری از ویژگی پرتره، عملکرد مناسبی در آن ندارد. تشخیص سوژه و جداسازی آن از پس زمینه به خوبی صورت نمی گیرد و بعضا قسمت هایی از خود سوژه نیز تار می شود. اما در حالت عادی تصاویر دوربین جلو مناسب ارزیابی می شود. با اینکه همچنان کمی در تنظیم سفیدی و همچنین گستره دینامیکی مشکل دارد اما آنچنان آزاردهنده نیست.

در زمینه فیلمبرداری نیز می توانید ویدیوهایی با کیفیت 1080p@30fps را چه با دوربین جلو و چه با دوربین پشتی ضبط کنید. کیفیت ویدیوها چندان قابل قبول نیست اما مانند دیگر بخش ها می توان در مواقع ضروری از آن استفاده کرد.

نرم افزار

گلکسی A12 از آخرین نسخه پوسته اختصاصی سامسونگ با نام One UI 2.5 استفاده می کند که اندروید 10 را اجرا می کند. در حال حاضر هیچ خبری از ارائه اندروید 11 و پوسته One UI 3.0 در دسترس نیست اما انتظار می رود که سامسونگ این به روزرسانی را برای A12 منتشر کند.

رابط کاربری سامسونگ شباهت زیادی به نسخه های پیشین دارد. از نظر ظاهری در مقایسه با نسخه های پیشین تغییرات زیادی را احساس نخواهید کرد اما تمامی تغییرات کوچکی که انجام شده در راستای بهبود سرعت و تجربه کلی کاربر بوده و به وضوح می توان این مورد را مشاهده کرد.

سامسونگ تمام سعی خود را کرده تا بهترین رابط کاربری در میان تمامی پوسته های اندرویدی را عرضه کند و تا حد زیادی نیز در این راه موفق بوده است. این پوسته به خوبی را نمایشگر عریض دستگاه تطبیق یافته و کاربر به خوبی می توان با یک دست با دستگاه کار کند. موردی که در گوشی های بزرگ امروزی بیش از گذشته احساس می شود؛ خصوصا با توجه به اینکه سیستم عامل اندروید نیز به صورت پیشفرض ویژگی ای تحت عنوان Easy Reach برای دسترسی راحت تر به محتوای بالای صفحه ندارد. ویژگی بسیار کاربردی ای که از همان ابتدا در آیفون 10 به بعد وجود داشت (حتی پیشتر در آیفون های بزرگتر نیز معرفی شده بود).

گلکسی A12 از ژست های حرکتی نیز بهره می برد. ژست هایی که باعث می شوند تا سه دکمه سنتی اندروید جای خود را به یک نوار بدهند. نواری که تمامی کارهای آن سه دکمه را (و حتی بیشتر) انجام می دهد. درست همانند آنچه در گوشی های آیفون دیده ایم.

یکی دیگر از ویژگی های پوسته One UI، حالت تیره یا دارک مود است که حالا توانایی تغییر تمامی بخش های سیستم را دارد. درست است که فعال کردن این حالت کمکی به کاهش مصرف باتری نمی کند اما همچنان می توانید با فعال کردن آن (و یا زمان‌بندی) از چشمان خود در تاریکی شب محافظت کنید.

از ویژگی هایی که متاسفانه در گلکسی A12 و به طور کلی در گوشی های پایین رده سامسونگ وجود ندارد می توان به Edge Panel اشاره کرد. نواری که از گوشه سمت راست نمایشگر فراخوانی می شود و شامل ویجت ها و میانبرهایی بسیار کاربردی است.

از دیگر ویژگی های کاربردی One UI می توان به ژست های حرکتی سنسور اثرانگشت اشاره کرد که با فعال سازی آن می توانید نوار پایین افتادنی اندروید را تنها با کشیدن انگشت خود از بالا به پایین بر روی سنسور، فراخوانی کنید. همچنین با انجام این کار به صورت برعکس نوار مذکور جمع خواهد شد. گفتنی است که گوشی A12 سامسونگ از ویژگی Double Tap to Wake یا دو بار ضربه برای فعال سازی نمایشگر نیز پشتیبانی می کند.

ارتباطات

این روزها تمامی گوشی های هوشمند عرضه شده به بازار از اکثر راه های ارتباطی مدرن پشتیبانی می کنند. گلکسی A12 نیز از این مورد مستثنی نیست و سامسونگ سعی کرده تا تمامی موارد مورد استفاده کاربران در این رنج قیمتی را برای آنان فراهم کند. ویژگی هایی چون پشتیبانی از شبکه 4G LTE با سرعت دانلود/آپلود 150/50 مگابیت بر ثانیه و پشتیبانی از شبکه بی سیم پرسرعت Wi-Fi b/g/n.

شما همچنین می توانید با بهره گیری از بلوتوث نسخه 5.0 از اتصال به بهترین گجت های موبایل اعم از هدفون بی سیم، اسپیکر و همچنین ساعت هوشمند لذت ببرید و بهترین و پایدارترین اتصال را تجربه کنید.

علاوه بر این با استفاده از درگاه USB-C دستگاه می توانید دستگاه های ذخیره سازی اعم از هارد اکسترنال و فلش USB را به گوشی خود متصل و اطلاعات را با سرعت بسیار بالایی منتقل کنید.

باتری

یکی از نقاط مثبت گلکسی A12 باتری حجیم 5000 میلی آمپری آن به شمار می رود. ترکیب این باتری درکنار پردازنده کم مصرف و تقریبا قدیمی آن باعث می شود تا عمر باتری بالایی را شاهد باشیم. به طوری که با یک بار شارژ گوشی می توانید تا 16 ساعت وب گردی داشته باشید. همچنین تا 15 ساعت نیز به تماشای ویدیو بپردازید. البته در نظر داشته باشید که این اعداد با قرار دادن گوشی در حالت Airplane Mode و روشنایی نمایشگر 50 درصد به دست آمده است.

از این رو می توانید به راحتی یک روزِ پرمشغله را بدون نیاز به شارژ مجدد دستگاه به پایان برسانید و حتی 20 الی 30 درصد نیز شارژ باقی مانده به همراه داشته باشید.

برای شارژ مجدد می توانید از پورت USB-C استفاده کنید و A12 را با بهره گیری از شارژر 15 واتی در طول مدت 3 ساعت از صفر تا صد شارژ کنید. در زمان 30 دقیقه ابتدایی نیز تنها 20 درصد از ظرفیت باتری شارژ خواهد شد که البته کمی ناامید کننده به نظر می رسد.

جمع بندی

گلکسی A12 سامسونگ به روزرسانی ها و بهبودهای مختلفی را در گوشه و کنار خود تجربه کرده است. بهبودهایی که عموما مثبت بوده و عملکرد هرچه بهتر دستگاه کمک کرده اند. اما به هر حال هر دستگاه اقتصادی ای مشکلاتی نیز با خود به همراه دارد که استفاده از تراشه قدیمی و همچنین شارژر نه چندان سریع، از آن قبیل مشکلات به شمار می رود. اما همچنان چیزی از ارزش های این گوشی هوشمند کم نمی شود و می تواند به یکی از بهترین انتخاب ها در بازه قیمتی خود تبدیل شود.

نکات مثبت

• طراحی مدرن و زیبا

• دوربین باکیفیت

• عمر باتری بالا

نکات منفی

• پردازنده ضعیف تر در مقایسه با دیگر رقبا

• سرعت پایین شارژ

• وزن بالای دستگاه با وجود پلاستیکی بودن آن