بررسی گلکسی Z Flip سامسونگ

مقدمه

با بررسی تخصصی Galaxy Z Flip با ما همراه باشید. با همه گیر شدن گوشی های هوشمند و تبدیل شدن آن ها به بخش جدایی ناپذیر زندگی انسانی، شرکت های بزرگ همواره در جستجوی راهی برای تبدیل این دستگاه ها به دستگاه هایی بزرگتر مانند تبلت بودند.

غول کره ای یعنی سامسونگ هم با توجه به جایگاهش در این بازار تریلیون دلاری، برای نمایش توامندی خود در عرصه تولید فرم فکتورهای جدید، اقدام به معرفی اولین نسل از گوشی های تاشو خود با نام گلکسی فولد کرد. این دستگاه که از دو نمایشگر 4.6 و 7.3 اینچی در بیرون و داخل بدنه استفاده میکرد به نوعی هم یک گوشی بود و هم یک تبلت توانمند!

اما شرکت موتورولا با معرفی نسل جدید گوشی نوستالژیک ریزر (RAZR)، شکل جدیدی از گوشی هایی با نمایشگر تاشو را به نمایش گذاشت که نظر بسیاری از مشتریان و همچنین اهالی رسانه را جلب کرد.

از این رو سامسونگ نیز که از پیش‌تر روند طراحی و تولید گوشی تاشو خود را آغاز کرده بود، چندی پس از موتورولا و در فوریه سال 2020 همراه با نسل جدید سری گلکسی، از Galaxy Z Flip رونمایی کرد.

طراحی و بدنه

اولین چیزی که در Galaxy Z Flip به چشم می‌خورد، طراحی زیبا و جسورانه دستگاه‌ست که با استفاده از رنگ‌هایی چشم‌نواز، بر جذابیت آن افزوده شده است. طراحی بیرونی دستگاه کاملا ساده است و از هیچ نقش اضافه ای استفاده نمی کند. Galaxy Z Flip برای دلربایی از مخاطبان به ظاهری پر زرق و برق احتیاج ندارد؛ بلکه این خود دستگاه است که با مکانیزمی متفاوت از دیگر گوشی های هوشمند، خودنمایی می‌کند.

فریم فلزی دستگاه بسیار درخشان است و به دلیل استفاده از شیشه آینه ای در پنل پشتی نیز، دستگاه را به شدت مستعد جذب اثر انگشت کرده است. البته می توانید از کاوری که سامسونگ در داخل جعبه قرار داده استفاده کنید تا گوشی را در برابر خط و خش و ضربات مصون کنید؛ اما این موضوع به معنی فدا کردن ظاهر زیبای گوشیست!

در گوشی های تاشو استفاده از لولایی قدرتمند همواره یکی از اصلی ترین چالش ها بوده است؛ چالشی که متاسفانه موتورولا با جدی نگرفتن آن باعث فاجعه ای شد که در گوشی تاشو ریزر رخ دارد. به طوری‌که پس از استفاده چند روزه، لولا شروع به سر و صدا کردن، می‌کرد.

اما خوشبختانه مهندسان سامسونگ این اشتباه را تکرار نکردند و با طراحی لولایی جدید و بسیار پیچیده، این مانع بزرگ را از سر راه خود برداشتند. به لطف این لولا کاربر می تواند گوشی را در هر زاویه ای از 0 تا 180 درجه باز کند. اما موضوع به همین نقطه ختم نمی شود. اگر زی فلیپ را در حالت 90 درجه قرار دهید، برنامه هایی مانند دوربین با تقسیم خودکار صفحه نمایش، امکانات بیشتر و جذابتری را در اختیارتان قرار خواهند داد که سامسونگ نام این ویژگی را Flex Mode نامیده است. این امر نشان از همکاری بسیار نزدیک تیم سخت افزار و نرم افزار در روند طراحی گلکسی زی فلیپ دارد.

باز کردن دستگاه با یک دست، با وجود لولای بسیار نرمی که دارد، کمی سخت و دشوار است. حتی در مواقعی گوشی در دستانتان آنقدر متزلزل می شود که امکان افتادنش هست. از این رو توصیه می کنیم گوشی را با دو دست باز کنید. 🙂

پس از باز کردن Galaxy Z Flip ، با نمایشگر عظیم 6.7 اینچی آن مواجه می شوید با وجود قاب محافظ دورش، حاشیه بسیار کمی دارد. خبری از ناچ یا بریدگی نمایشگر هم نیست و سامسونگ در این گوشی از روزنه نمایشگر برای دوربین جلو استفاده کرده است که خود شرکت نام این پنل را Infinity-O گذاشته است.

همانطور که گفته شد در لبه های نمایشگر از قابی محافظ استفاده شده است تا در موقع بستن گوشی، خود قاب بر روی یکیدیگر قرار بگیرد، نه نمایشگر دستگاه. این موضوع با توجه به نبود محافظی مناسب برای نمایشگر، حرکتی هوشمندانه به شمار می رود.

از محافظ صفحه نمایش صحبت شد و باید بگوییم که بر روی نمایشگر Galaxy Z Flip هیچ خبری از گوریلا گلس یا لایه محافظ شیشه ای نیست. بدین معنی که صفحه دستگاه حتی با ناخن هم دچار خط‌هایی دائمی می شود که برای یک گوشی با چنین برچسب قیمتی‌ای، اتفاقی ناخوشایند است. دلیل این موضوع هم نمایشگر منعطف دستگاه‌ست که تاکنون چاره ای برای حل این مشکل یافت نشده است. اما اگر کنفرانس معرفی Galaxy Z Flip را مشاهده کرده باشید، سامسونگ از واژه “اولین شیشه منعطف جهان” برای لایه محافظ نمایشگر دستگاه یاد کرد! پس این شیشه در کجا قرار دارد؟

این لایه شیشه ای میان لایه محافظ و پنل OLED قرار دارد و مانع از تاثیر اجسام سخت خارجی بر روی صفحه نمایش می شود. اما همانطور که گفتیم، لایه بیرونی همچنان مستعد خط و خش است و این برای دستگاهی که روزی هزاران بار صفحه آن را لمس می کنیم، اتفاقی فاجعه بار خواهد بود.

بهتر است بقیه موارد مربوط به نمایشگر را در بخش صفحه نمایش پیگیری کنیم و اکنون نگاهی به دیگر بخش های طراحی Galaxy Z Flip داشته باشیم.

در لبه سمت چپ دستگاه دیگر خبری از دکمه بیکسبی نیست و این خبر خوبی برای خریداران به شمار می رود. دکمه های صدا و همچنین دکمه قفل نیز در نیمه بالایی لبه سمت راست جا خوش کرده اند که دسترسی مناسبی نیز دارند.

سامسونگ از سری اس 10، استفاده از سنسورهای اثرانگشت زیر نمایشگر را به شکل وسیعی آغاز کرد و حتی در گوشی های میان رده نیز استفاده از سنسورها را گسترش داد. اما در زی فلیپ سنسور اثر انگشت با دکمه قفل ترکیب شده است. این تصمیم از طرفی مثبت است؛ چرا که دقت و سرعت سنسورهای خازنی، بسیار بیشتر از سنسورهای اولتراسونیک و اپتیکال است. اما از طرفی دسترسی انگشت کاربر به سنسورهای زیر نمایشگر کمی آسان تر است. البته باید این نکته را هم درنظر داشته باشید که به دلیل تاشو بودن دستگاه، وجود اثرانگشت زیر نمایشگر ممکن بود بر دشوارتر شدن فرآیند قفل گشایی بیافزاید. از این رو استفاده از سنسور خازنی را به فال نیک می گیریم.

در قسمت بالایی پنل پشتی، دوربین دوگانه دستگاه قرار دارد که شامل دو سنسور 12 مگاپیکسل عریض و فوق عریض می شوند. دوربین جلو نیز کیفیتی معادل 10 مگاپیکسل دارد که همانطور که گفته شد، در روزنه نمایشگر و در قسمت مرکزی لبه بالایی نمایشگر قرار دارد. همانند چیزی که پیشتر در گلکسی نوت 10 شاهد آن بودیم. در بخش دوربین درباره این سنسورها به طور مفصل صحبت خواهیم کرد.

در سمت راست دوربین های پشتی، یک نمایشگر 1.1 اینچی نیز قرار دارد که برای نمایش ساعت، اعلانات، دستیار صوتی و بسیاری دیگر، استفاده می شود. همچنین در زمان بسته بودن زی فلیب با دوبار فشار دکمه قفل می توانید از این نمایشگر به عنوان ویوفایدر دوربین پشتی استفاده کنید. البته کوچک بودن نمایشگر ممکن است کمی اذیت کننده باشد اما خب کاچی به از هیچی!

Galaxy Z Flip ضد آب نیست؛ اما به دلیل وجود محافظ هایی مویی شکل، تا حدودی دربرابر گرد و غبار مقاوم است. البته طبق بررسی ها این لایه محافظ و “غبارگیر” آن طور که سامسونگ نمایش داده نیست و کارایی چندانی ندارد. بنابراین تا جایی که ممکن است گوشی خود را از گرد و غبار و صدالبته مایعات، دور نگه دارید.

صفحه نمایش

گلکسی زی فلیپ از یک نمایشگر 6.7 اینچی با نسبت 21.5:9 بهره می برد. نمایشگری با حاشیه های بسیار اندک که تقریبا 82.5 درصد از پنل جلویی را ازآن خود کرده است. این نمایشگر دقتی برابر با 2636 × 1080 پیکسل دارد. بنابراین با در نظر گرفتن دقت و اندازه نمایشگر، به تراکم پیکسلی 425 پیکسل بر اینچ می رسیم که در این روزها، در میان بسیاری از دستگاه های پرچمدار و میان رده مرسوم است.

پنل نمایشگر از نوع داینامیک امولد است؛ اما اگر نظر ما را بخواهید این نامگذاری تنها یک بازی تبلیغاتیست و برای مصرف کننده تفاوت چندانی با نمایشگرهای Super AMOLED ندارد. تنها تفاوت این دو تکنولوژی را می توان پشتیبانی نسل جدید از تکنولوژی HDR10+ دانست که به معنی نمایش ویدیوهایی با جزئیات بیشتر است. آن هم تنها ویدیوهایی که از این تکنولوژی استفاده کنند که تنها در NETFLIX آن هم به صورت بسیار محدود یافت می شود. پس چندان گول نام دهن پر کن نمایشگر را نخورید.

متاسفانه برخلاف سری گلکسی اس 20، سامسونگ نمایشگر زی فلیپ را با نرخ به روزرسانی 120 هرتز همراه نکرده است؛ ویژگی جذابی که می‌توانست تاثیر زیادی در تجربه کاری کاربر داشته باشد. اگر این ویژگی برای شما کمی گنگ است باید بگوییم که نمایشگرهای 120 هرتز، دو برابر بیشتر از نمایشگرهای معمول در هر ثانیه به روزرسانی می شوند؛ که یعنی انیمیشن هایی نرم تر و جلوه هایی روان تر و گیراتر. این اتفاق به حدی محسوس است که در روزهای اولیه استفاده از سری اس 20، همواره از این برنامه به آن برنامه خواهید رفت تا از انیمیشن های نرم آن لذت ببرید.

صفحه نمایش، همواره یکی از قوی ترین بخش های پرچمداران سامسونگ به شمار می رود. بخشی که شانه به شانه آیفون ها و حتی گاهی بهتر از آن، در حال پیشرفت است. از این رو در گلکسی زی فلیپ هم شاهد نمایش رنگ هایی طبیعی، شفاف و جذاب هستیم. به لطف استفاده از پنل اولد، عمق رنگ مشکی بسیار بالاست و سطح روشنایی نمایشگر حتی در محیط های بسیار پرنور نیز قابل قبول است و به راحتی می توان محتوای نمایشگر را مشاهده نمود.

تجربه لمس نمایشگر نیز با وجود پلاستیکی بودن لایه رویی آن بسیار لذتبخش است. تنها مورد منفی درباره سطح نمایشگر، فرورفتگی مرکز آن است که در زمان وب گردی و یا به طور کلی تر، اسکرول بر روی صفحه نمایش، اذیت کننده می شود. البته این موضوع پس از مدتی عادی شده و از اهمیت آن کاسته می شود.

در مجموع اگر بخواهیم رتبه ای به نمایشگر Galaxy Z Flip بدهیم، در جایگاه بهترین صفحه نمایش تاشو (و نه بهترین نمایشگر گوشی های هوشمند) قرار می گیرد.

سخت افزار

سامسونگ کهکشانی تاشو خود را به تراشه پرچمدار سال 2019 یعنی اسنپدراگون 855+ مجهز کرده است. به نظر می رسد که این کار به منظور کاهش قیمت تمام شده دستگاه صورت گرفته است. چرا که تراشه اسنپدراگون 865 به دلیل بهره مندی از مودم گران قیمت X55، هزینه بسیاری را برای شرکت ها در بر خواهد داشت. موردی که در سری گلکسی S20 سبب افزایش چشمگیر قیمت دستگاه شد.

اما از این موارد که بگذریم، به تشریح تراشه دستگاه می رسیم. سیستم روی چیپ کوالکام از 8 هسته پردازشی بهره می برد که در سه کلاستر به صورت 1+3+4 چیده شده اند. هر کلاستر به ترتیب دارای فرکانس پردازشی 2.95، 2.41 و 1.78 گیگاهرتز هست. بنابراین هنوز هم می توان اسنپدراگون 855+ را یکی از قدرتمندترین های دنیای اندروید دانست.

در کنار هسته های پردازشی، تراشه پردازش گرافیکی آن با نام Adreno 640 قرار دارد. پیش از این در گوشی هایی چون گلکسی نوت 10 و نسل دوم راگ فون ایسوس عملکرد بسیار عالی این تراشه گرافیکی را شاهد بودیم. تراشه ای که در مقایسه با اسنپدراگون 855، حالا بر روی فرکانس 700 مگاهرتز آورکلاک شده است و می تواند به راحتی از پس تمامی بازی های گرافیکی همچون Fortnite و Call of Duty Mobile با بالاترین تنظیمات گرافیکی، بربیاید.

علاوه بر این به دلیل نمایشگر فوق عریض زی فلیپ، دامنه دید شما در بازی های شوتر وسیع تر خواهد شد و کنترل بهتری بر روی حریفان خواهید داشت.

مورد دیگری که زی فلیپ را به دستگاهی همه فن حریف تبدیل می کند، وجود 8 گیگابایت رم و 256 گیگابایت حافظه داخلی است که البته توانایی افزودن به حافظه ذخیره سازی از طریق کارت microSD وجود ندارد. همچنین تنها ظرفیت عرضه شده نیز همین 256 گیگابایت است. بنابراین اگر نیاز به فضای بیشتری دارید، باید گزینه هایی دیگری چون اس 10 پلاس 1 ترابایت و یا نوت 10 پلاس 512 گیگابایت را مد نظر قرار دهید.

برای حافظه ذخیره سازی از حافظه پرسرعت UFS 3.0 استفاده شده است که یکی از بزرگترین مزایای آن را می توان سرعت بیشتر نصب و اجرای برنامه ها دانست. گفتنی است که این امر به دلیل نرخ انتقال دیتای بالای حافظه UFS 3.0 میسر شده است.

عملکرد سخت افزاری گلکسی زی فلیپ در بنچمارک ها نیز بسیار عالی بوده است. به طوری‌که شانه به شانه دستگاه هایی چون وان پلاس 7تی، گلکسی اس 10 لایت و نسخه پیشین گوشی تاشو سامسونگ یعنی گلکسی فولد، آزمون عملکرد چندهسته ای را با امتیاز 11 هزار و تک هسته ای را نیز با امتیاز 3500 به سرانجام رساند.

اگر نخواهیم قیمت دستگاه را در نظر بگیریم، عملکرد Galaxy Z Flip عالیست. اما… درباره این اما در انتهای مقاله صحبت خواهیم کرد.

نرم‌افزار

گلکسی زی فلیپ همانند 3 گوشی دیگر سری اس 20 به همراه اندروید 10 و رابط کاربری One UI 2.1 معرفی شد. نسخه جدید تفاوت چندانی در مقایسه با نسخه 2.0 به خود ندیده و تنها به اضافه شدن ویژگی هایی چون Flex Mode بسنده شده است.

تقریبا تمام بخش های سیستم عامل دستخوش تغییرات شده و پوسته One UI تمامی بخش های سیستم عامل را احاطه کرده است. همانند نسخه اول، در این نسخه نیز می توان با کشیدن صفحه به پایین در بخش های سیستمی مانند Settings، گزینه های نمایشگر را به نیمه پایینی دستگاه انتقال داد تا بهتر بتوان با یک دست با آنها تعامل کرد.

در زمینه چند وظیفگی نیز زی فلیپ می تواند همانند دیگر دستگاه های پرچمدار این شرکت، با تقسیم صفحه، دو برنامه را به صورت همزمان اجرا کند و یا برنامه هایی را به صورت شناور بر روی صفحه اجرا کند. در این قسمت رم 8 گیگابایتی دستگاه کمک بسیاری به اجرای هرچه بهتر برنامه ها به صورت همزمان می کند.

یکی از ویژگی های جذاب گوشی های پرچمدار سامسونگ، ویژگی Dex است که با استفاده از آن می توانید با اتصال گوشی خود به صفحه نمایش بزرگتر، رابط کاربری مشابه ویندوز را داشته باشید و برنامه ها را در قالب پنجره های متعدد اجرا و مدیریت کنید. در کمال تعجب با وجود سخت افزار قدرتمند، سامسونگ این قابلیت را از زی فلیپ حذف کرده است. هنوز مشخص نیست که دلیل این کار چه بوده اما قطعا وجود آن می توانست بر ارزش خرید دستگاه بیافزاید. همچنین بعید است که در آینده شاهد اضافه شدن Dex از طریق به روزرسانی های نرم افزاری باشیم.

در ابتدای بخش نرم افزار درباره ویژگی Flex Mode صحبت کردیم. این حالت در زمانی فعال می شود که گوشی در حالت 90 درجه یا به عبارت دیگر، L شکل باشد. در چنین حالتی سیستم عامل به طور خودکار برنامه را برای کار با این حالت آماده می کند. برای مثال در برنامه دوربین با انتقال تصویر به بخش بالایی نمایشگر، قسمت پایین را به تنظیمات تصویر اختصاص می دهد. و یا در برنامه Google Due، در هنگام برقراری تماس تصویری می توانید گوشی را به این حالت برده تا در نیمه پایینی آن به دکمه هایی همچون AR Emoji و تغییر میدان دید دوربین دسترسی داشته باشید.

این ویژگی باعث می شود تا در زمان برقراری مکالمه تصویری به راحتی گوشی را بر روی میز گذاشته و از مکالمه با دوستان خود لذت ببرید.

البته نباید برای تمامی برنامه ها انتظار ویژگی هایی جذاب برای حالت Flex Mode را داشته باشید. چونکه برخی از برنامه ها با این ویژگی سازگار نیستند و عده ای دیگر نیز مانند برنامه گالری، تنها تصویری که مشاهده می کنید را به بخش بالایی انتقال می دهد و ویژگی خاصی در قسمت پایینی اضافه نمی کند.

اما به طور کلی نزدیکی تیم سخت افزار و نرم افزار سبب شده تا در برخی سناریوها شاهد تجربه کاربری منحصر به فردی باشیم که خود نشان از اهمیت زی فلیپ برای سامسونگ دارد. هرچند که همچنان بر این باوریم که ویژگی های اختصاصی گوشی با توجه به پتانسیل های بالایش می توانست بیشتر از این ها باشد.

دوربین

دوربین قسمت مهمی از گوشی های هوشمند امروزی را تشکیل می دهد و شرکت ها نیز این موضوع را به خوبی درک کرده اند. برای مثال سامسونگ در زمان معرفی گلکسی اس 20 اولترا، بیشتر وقت کنفرانس را به صحبت درباره دوربین آن اختصاص داد.

با وجود دوربین های بسیار پیشرفته ای که در سری اس 20 استفاده شده، سامسونگ تصمیم گرفته تا در زمینه دوربین نیز به سری قبلی یعنی اس 10 رجوع کند و از سنسورهای 12 مگاپیکسلی آن استفاده کند. البته باید در نظر داشته باشید که دوربین اصلی اس 10 از دیافراگم دوگانه بهره می برد که در زی فلیپ خبری از آن نیست.

دوربین اصلی در شرایط نوری مناسب، عملکرد بسیار خوبی را به نمایش می گذارد. تصاویر روشن هستند و در عین حال گستره دینامیکی بسیار وسیع و کیفیت رنگ ها نیز طبیعی و عمیق است. به لطف کیفیت 12 مگاپیکسل، شاهد جزئیات بسیار بالای تصاویر هستیم که البته الگوریتم های پیشرفته پردازش تصویر سامسونگ نیز در این زمینه چندان بی تاثیر نبوده است.

با استفاده از ویژگی Scene Optimizer می توانید رنگ تصاویر را بسته به سوژه‌شان تنظیم کنید. برای مثال اگر از غذا عکاسی می کنید، دوربین به صورت خودکار تشخیص داده و با افزایش غلظت رنگ، تصویر جذاب تری را ثبت می کند. یا برای مثال اگر قصد عکاسی از آسمان یا یک منظره طبیعی را دارید، رنگ آسمان آبی تر و چمن ها و درختان، سبز تر ثبت می شوند.

همچنین با فعال کردن ویژگی HDR+ می توانید کنتراست عکس ها را افزایش داده و نقات تاریک را روشنتر و نقاط روشن را با گستره دینامیکی بیشتری ثبت کنید.

اگر بخواهیم واقع بین باشیم، هیچ کسی از یک عکس فوق عریض انتظار تصاویر پرجزئیات ندارد. با این وجود تصاویر فوق عریض ثبت شده با دوربین ثانویه زی فلیپ ما را متعجب کرد. کنتراست بسیار مناسب است و خبری از نویز هم نیست. پیکسل هایی شارپ و دقیق سبب شده تا جزئیات به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کنند و نور جذب شده در هر نقطه نیز به لطف پیکسل های 1.12 میکرونی، افزایش یابد.

در زمینه عکاسی در شب نیز هر دو دوربین کار خود را به خوبی انجام می دهند و عکس های باکیفیتی با جزئیات مناسب ثبت می شود. اگر هم علاقه به ثبت جزئیات بیشتر دارید، می توانید از ویژگی Night View کمک بگیرید که درواقع حالت شب (Night Mode) گوشی های سامسونگ به شمار می رود. در این حالت برنامه دوربین با کاهش سرعت شاتر، زمان بیشتری را به جذب نور اختصاص می دهد. در نتیجه عکس ها روشنتر و جزئیات نیز افزایش پیدا خواهند کرد.

• 

• 

• 

در عکسبرداری در شب، یکی از مشکلات شایع، نویز تصاویر است. الگوریتم های پردازش تصویر سامسونگ با توجه به قدیمی بودن سنسور عملکرد بسیار خوبی را در زمینه کاهش نویز انجام داده اند. اما حقیقت این است که با ایده آن ما و آنچه در گوشی هایی چون گیکسل دیده ایم فاصله بسیاری دارد. خصوصا وقتی فاکتور قیمت را نیز به این موضوع اضافه کنیم.

برای طرفداران عکس های سلفی نیز باید بگوییم که عملکرد دوربین 10 مگاپیکسلی سلفی خوب است! البته این خوب به معنی قابل قبول است؛ چرا که در تمامی موارد، حتی در نور کافی، نویز زیادی مشاهده می شود. اما ثبت رنگ در نور کافی خوب است و می توان انتظار ثبت رنگ هایی غنی و باکیفیت را داشت. هرچند که در برخی مواقع اغراق زیادی در آن ها می شود.

در زمینه پرتره نیز شاهد تشخیص بسیار خوب لبه سوژه ها، چه با دوربین جلو و چه دوربین های پشتی هستیم. خوشبختانه در این زمینه الگوریتم های پردازش تصویر به خوبی وارد عمل شده تا تصاویر پرتره بسیار زیبایی را ثبت کنند.

از دیگر ویژگی های دوربین می توان به فیلمبرداری با وضوح 4K/60 فریم بر ثانیه اشاره کنیم. همچنین برای ویدیوهای فوق آهسته نیز می توانید با تنظیم دقت تصویر بر روی 720p تا 960 فریم بر ثانیه تصویربرداری کنید.

باتری

غول کره ای برای باتری این دستگاه تاشو از راهکار بسیار جالبی استفاده کرده است. در نیمه بالایی زی فلیپ به همراه بورد، دوربین و دیگر قطعات اصلی، یک باتری 930 میلی آمپری نیز قرار دارد و در نیمه پایینی هم یک باتری 2370 میلی آمپری قرار گرفته تا در مجموع یک باتری 3300 میلی آمپری را تشکیل بدهند. سامسونگ با این ترفند علاوه بر افزایش ظرفیت باتری دستگاه، بالانس وزن دو قسمت دستگاه را نیز برابر کرده که در نوع خود تحسین برانگیز است.

با وجود اینکه حتی گلکسی نوت 10 نیز در نسخه معمولی از شارژر 25 وات و در نسخه پلاس از شارژر 45 واتی استفاده می کرد، سامسونگ برای گلکسی زی فلیپ به باتری 15 وات بسنده کرده که جای تامل و تعجب دارد.

البته خوشبختانه امکان شارژ بی سیم دستگاه با استفاده از استاندارد Qi همچنان وجود و حتی می توانید دیگر دستگاه ها مانند گلکسی بادز خود را با بهره مندی از ویژگی PowerShare شارژ کنید.

اما عمر باتری 3300 میلی آمپری زی فلیپ چقدر است؟ خب باید بگوییم که از یک گوشی با چنین صفحه نمایش بزرگی و حجم باتری کم، نمی توان انتظار زیادی داشت. اما با این‌حال با یک‌بار شارژ می توانید از گلکسی زی فلیپ خود درصورت استفاده متوسط، تا یک روز کامل روی آن حساب کنید. و اگر چندان از گوشی خود کار نمی کشید، یک روز و نیم برایتان شارژدهی خواهد کرد.

این آمار زی فلیپ را در سطح متوسط رو به بالا قرار می دهد. دلیل این اتفاق هم این است که دیگر گوشی ها با این حجم باتری، عموما یک روز شارژدهی خواهند داشت؛ و نه بیشتر!

در مجموع زی فلیپ در زمینه باتری نظر ما را جلب کرد.

ارتباطات

سامسونگ حتی در زمینه ارتباطی هم گوشی تاشو خود را با ضعف هایی همراه کرده است. اول اینکه نسخه 5G از این گوشی عرضه نخواهد شد. و دوم اینکه با وجود بهره مندی S10 و حتی S10e از نسل ششم شبکه ارتباطی Wi-Fi، زی فلیپ از این تکنولوژی بی بهره است!

برای ارتباط بی سیم هم از بلوتوث نسخه 5.0 استفاده شده که امکان اتصال به گجت های مختلف به شیوه انرژی کم (LE – Low Energy) را دارد. از این رو می توانید بدون هیچ نگرانی گوشی تاشو خود را به هر دستگاهی متصل کنید.

پس از اینکه نسخه پلاس گلکسی نوت 10 جک 3.5 میلیمتری هدفون را حذف کرد، همه تحلیلگران انتظار داشتند تا پرچمداران سال 2020 سامسونگ فاقد این ویژگی باشند و این حدس و گمان رنگ واقعیت به خود گرفت. در هیچ یک از گوشی های معرفی شده در مراسم جعبه گشایی 2020، جک 3.5 میلیمتری هدفون تعبیه نشده است و این خبر بدی برای علاقه مندان به موسیقی خواهد بود. البته درون جعبه دستگاه هدفون Type-C قرار داده شده که توسط شرکت نامدار AKG تنظیم شده است و کیفیت بسیار خوبی دارد.

جمع‌بندی

• گلکسی زی فلیپ پیش از معرفی سر و صدای بسیاری به پا کرد و این ها انتظارات را از این دستگاه تاشو افزایش داد. اما با نگاهی به امکانات و قیمت آن، متوجه خواهید شد که هنوز با دستگاه تاشو ایده آل فاصله زیادی داریم. شاید به همین دلیل است که با وجود تب و تاب بسیار این فرم فکتور جدید، هنوز خبری از اپل نیست؛ چرا که این شرکت وسواس بسیاری برای ارائه ای محصولی عالی دارد و کمبودهای زی فلیپ آن را از تبدیل شدن به دستگاهی که هرکسی آرزویش را بکند، بازمی‌دارد.
• شاید نمایشگری تاشو در نگاه اول بسیار جذاب باشد اما با باز کردن و مشاهده همان نمایشگر 6.7 اینچی که اتفاقا کاستی هایی از دیگر نمایشگرهای 6.7 اینچی بازار دارد، از خود خواهید پرسید که چرا باید اندازه ای یکسان، هزینه بیشتری بکنم و در عین حال ویژگی های بسیاری را نیز فدا کنم؟
• اگر نظر ما را بخواهید گلکسی زی فلیپ سامسونگ صرفا برای جذاب تر شدن و پرمخاطب تر شدن ویترین مغازه مناسب است و چندان توجیح اقتصادی برای خرید آن وجود ندارد.
• تراشه سال گذشته، نرخ به روزرسانی پایین نمایشگر، ضد آب نبودن دستگاه، مقاومت بسیار پایین نمایشگر، دوربین های نه چندان عالی، عمر باتری متوسط، نبود ویژگی Dex و چندین مورد دیگر، ما را از پیشنهاد این محصول به شما باز می‌دارد. اگر نظر ما را بخواهید، سری آیفون 11 و سری گلکسی اس 20 ارزش خرید بسیار بیشتری در مقایسه با گوشی تاشو سامسونگ دارند.